De Hollandsche Liis met de Brabandsche Bely
(1629)–Gillis Jacobsz. Quintijn–
Auteursrechtvrij
[pagina 278]
| |
Dus moetet gaen: Dan gaetet wel.
De Deugdt verciert den longesel.
Nadienje dan nu lof verdient,
So ben ick, dies te meer, u vrient:
Oock hierom, dat gy haet de Ieugt
Die sick hier in Moer-Lijs verheugt.
Gy neemt u tijde in beter acht,
Als, datje met de Maegden lacht,
Die tijdt-verdrijf, in Nar en Bel
Hier nemen, en in Ape-spel;
In Stove-brandt en Labbe-kroock;
In Dol-geraes en Minne-stoock;
| |
[pagina 279]
| |
In velerley, ick weet niet wat,
Dat hy en sy ter hande vat,
Tot opgetooy vaa d'Ydelheyt,
Die hier de Ieugdt ter helle leyt.
Gy doet hier in, dat wel betaemt,
Als die in Deugdt en Eer besaemt.
Ey, siet Moer-Lijs hier asgeset,
Als een Sottin en boere-slet:
Ey, siet dan weer dat Hippel-dier,
In haer geraes en dol getier,
So afgemaelt, door pen en plaet,
Dat sy, nu lam, dan wacker gaet.
| |
[pagina 280]
| |
Het geen ick stel van Lijs en Jan,
Al schijntet mal, oock leren kan.
Hoe! sou mijn Pen haer malle daet
Schijn geven, in een wyse praet?
‘Een Schilder, die de verwen strijckt,
‘Maeckt, dat een Geck den Nar gelijckt.
‘Een Snyder naeyt een ape-kleet
‘Na sijn gestal gelijckje weet.
‘Een Schryver, met sijn kloecke Pen,
‘Schrijst, kraeije-haen en kaeckel-hen:
‘Of, droncken Ian, en malie Lijs:
‘De Dwasen sot; de Kloecken, wijf.
| |
[pagina 281]
| |
‘De Hollands Meyt, als een Malloot,
‘Toont u, sy! haer, hoe sy hier koot.
‘Merckt haer, voor dat Sottinnetjen,
‘Dat hier naspeelt de Broeije-hen.
‘De Brabands Maegdt, van hier in't Land,
‘Hals bastaerd is: Maer, watte schand!
‘De Hollands Lijs is lam en bot.
‘Dees' Ick-ick-ick is gou en sot.
De ydelheyt van dese tijdt
Maeckt hem bedroeft, die was verblijdt.
Als ick eens dacht op dese saeck,
Doe quam my aen te min vermaeck,
| |
[pagina 282]
| |
In 't dichten van Moer-Lijs en Jan,
En als men voorts hier lesen kan.
Hoewel ick weet, dat onse leugdt
Hier scheppen sal de meeste vreugdt;
Als sijnde mooy, met haer gebreck:
Hier in gelijck den Nar of Geck,
Die sick verheugt, gy weetet wel,
In sijnen Kap en Sotte-bel.
Ach! wat is dit een quae manier,
Dat onse Maegdt, in mal getier,
In Nat gestoey en dol-geraes,
Hier in gelijck den droncke-dwaes,
| |
[pagina 283]
| |
In luy geschreeu en sot geluyt,
Dat haer dan vliegt ter kelen uyt,
In velerley Mallote-kout,
Daer sy in is te bijster stout,
In sottigheyt en ydel spel,
Vermaeck neemt, met den Iongesel.
Hey! wouden sy, door mijn gedicht,
Nu tot de Deugdt sijn wel gesticht:
Mijn arbeydt dan en schry ve-pijn
Sou wel beloont, door Deugden, sijn.
Maer, willen sy dus voorwaerts gaen,
So sal mijn Pen haer styver slaen:
| |
[pagina 284]
| |
Dat meer noch is; sy salse dan
In 't openbaer doen in den Ban:
Sy sal haer voorts oock al tesaem
Wt-dagen, by haer eygen naem:
‘Gy Lijs en Neel, quae Griet en Trijn,
‘Gy Aefje Jans, met malle Stijn,
‘Gy Roeltje Dircks en Aeltje Klaes,
‘Gy Klaesje Lip, met Jan den dwaes,
‘Gy Dieuwer, Swaen en soje heet,
‘Sijt hoeren nu, doe ick u weet:
‘Hierom sult gy, als is gesegt,
‘Gebannen sijn, na Maegde-Regt:
| |
[pagina 285]
| |
‘Gy sult niet meer voor Maegden gaen:
‘'tIs met u Eer nu al gedaen:
‘Want d'Eerbaer Maegdt en kent u niet.
Bestraft aldus Moer-Lijs en Griet,
Wiens mallicheyt en sot gelaet
Roept Wee! en wraeck! op uwe straet.
Dies waerschout dan de dertel Maegt,
Die sick in dans en spel behaegt:
Want dit haer dus, in dit geval,
Voor seecker so gebeuren sal.
Mijn Pen siet geen personen aen,
Wanneerse doet tot Deugdt vermaen.
| |
[pagina 286]
| |
Dus schey ick hier, voor desen dag,
En wensche, dat gebeuren mag,
Dat ick, al haest, u Maegde-bloem
Afsetten mag, met beter roem.
Mijn Penne sal haer Eer en Deugdt
Lof-tuyten dan aen alde leugdt
Diewelcke hier te Lande woont.
‘Dus wordt de Deugdt, met Los, gekroont.
‘Segt haer dit oock, in mynen naem.
‘Vaert wel en vreest den Heer tesaem.
|
|