De Hollandsche Liis met de Brabandsche Bely
(1629)–Gillis Jacobsz. Quintijn–
Auteursrechtvrij
[pagina 271]
| |
Aen Twee Eer en Deugdt-lievende Vrijers en Jongesellen,
| |
[pagina 272]
| |
Ga naar margenoot+Toont, datje wederstaet de geyligheyt der Maegden,
Die sick in ydelheyt en dansse-spel behaegden.
Toont, datje helden sijt; die, moedig in u Ieugt,
Verlaet der werelds lust, en kiester voor de Deugdt.
Toont, datje sonen sijt van Ouders, die hier haten
De wulpsheyt van de Maets, deur 'tstoeijen op de straten,
En velerley geraes, in 't suypen van de wijn,
Met Dieuwer, Aeltje, Lijs, en onse Smulle-Trijn.
Gy, eerbaer Iongesel, lang op dijn Eere-leden,
Sult als een Kapiteyn, voor aen, ldoeckmoedig treden,
En dynen mede-maet aen voeren, als een Heldt:
Dan moet de dwase meyt sijn vluchtig in het veldr.
| |
[pagina 273]
| |
Stijn, Aef en dansse-Neel, in 't aensien van de lieden,
Dan sullen op dien dag, met schande, voor u vlieden.
Moer-Sleep en Knicke-bol, Moer-Soet en Tuyrebyr,
Dan sullen alle sijn verjaegt, ter selver uyr.
De Haerlems Tripje-tredt en Loopje-ras-Sottinne,
De Iage-na-verdriet en Ydel-Manne-minne,
Dan sullen sijn vervaert, alleen voor u gesicht,
So gy, met tege-weer, voldoet der Helden plicht.
De Haest-u-na-'tverderf en Lif-laf-eer-verloren,
Die, door haer hoere-knien, de vrijers hier bekoren,
Dan sullen sijn verlchrickt (door al haer ydelheyt,
So gy u weerbaer toont) voor u standtvastigheyt.
| |
[pagina 274]
| |
Wat staje dan en denckt? Treckt aen het Helde-wapen,
En roeyt de Vrijsters uyt, die by de Vrijers slapen,
Voor datse sijn getrout. Vermaent de malle Maegt,
Op datse sick in Deugdt, en schande niet, behaegt.
Vertsaegt in't minste niet; maer toonr u Helde-knechten,
Die, om den Eere-kroon, als vrome krygers, vechten:
Gy hebt den voor-tocht hier; om dese snoder hoop,
Door fellen over-val, te jagen op den loop.
Rept u, als mannen, nu: So worden sy verslagen:
Gy kunt, op desen dag, de hoeren heel verjagen,
So gy manhaftig sijt: Treckt dan het harnas aen
Van Scherper maegde-tucht; om moedig mee te slaen.
| |
[pagina 275]
| |
So toch dit boos gedrocht en onbeschaemde Vegen,
Door hoere-tege-weer, aen vochten uwen degen,
Daegt dan, op mijn vermaen, de hele Vrijer-bend:
Op dats' in aller haest sick tot u hulpe wend.
Sy staen, op mijn versoeck, bereydt, om sick te weren,
En dese Maegde-schand vaa haren hals te keren.
De hoeren sijn verschrickt. en weten genen raet,
Nu gy, met Deugd en Eer, om haer gewapent staet.
Neet dan u voordel waer, en wilt haer niet verschonen:
So sultgy, mette daedt, u Eerbaerheyt vertonen.
Hoort niet na haer gesmeek; Haer schreijen en gejank
Die sy by u geacht, gelijck een hoere-stank.
| |
[pagina 276]
| |
Der Maegden locke-stem en vriendelicke groete,
Met soeter kele-sang, sijn eerst heel fuycker-soete;
Maer bitter, op het eynd. Ey, wacht u dan voor haer,
En strijdter jegens aen; heel deftig voor en naer.
Sijt, deur haer dansse-voet, in 't minste niet bewoogen,
Noch door haer blose-kaeck, os flickering der oogen:
't Is niet, als ydelheyt; die, als de roock, vergaet.
Hy is dan wijf en vroedt, die voor de Eere staet,
Ga naar margenoot+Dus schey ick van u af: wilt nu, in dese tyden,
Die heel gevaerlick sijn, om prijs en eere stryden:
Op dat gy d'Eere-kroon, tot vreugde van de Maegt
Die kuys en Eerbaer is, op uwe hoofden draegt.
| |
[pagina 277]
| |
Voegt u by al de Maets, die na de Tucht verlangen,
En heft te samen aen het liedt der Eere-sangen:
Op dat de vuyle Bruydt, daer door, mag sijn bekeert.
Dan doeje beyde so, gelijck ick heb begeert.
|