Honderd veertien Nederlandse brieven van Erycius Puteanus aan de astronoom Michael Florent van Langren

LXXXI (fol. 101)

Seer vermaerde Heer ende goede Vriendt,

Tot nog toe hebbe ick Monsieur Wendelino verwacht, die my schreef dat hy inde kersdaegen soude komen; maer te vergeefs: wat oorsaecke syne reyse is opschortende, en weet ick niet. Godt geve dattet geen sieckte en sy. My aengaende en kan niet klaegen, hoewel ich nu ende dan de gebroken des ouderdoms ben gevoelende. Desen Edelman uyt Polen, is my komen besoecken, ende tracteerende vande studien, ende saecken die den kriech aengaen, is mensie geweest van V.L. ende van't geschut dat dry bollen schiet. Hy was begeerich om tot meerder kennisse te komen: waer in ick my geexcuseert hebbe; dan dat hy V.L. soude konnen aenspreken. Soo heeft hy daerom van my begeert een brifken, om alsoo orsaecke te hebben V.L. te besoecken: het welcke ick geerne gedaen hebbe, ende bidde dat V.L. hem vriendelyck ontfange, ende eenyge curieusiteyten toone. Sal strecken tot V.L. eer ende fame. Het schieten aengaende, laet dat in V.L. discretie, naer verheysch der saecken, die soo lange verholen blyft, kan V.L. voordelyck syn; eens ontvlogen,

[p. 130]

altyt quyt. Als V.L. aen Pater Lafaille schryft, myne hertelycke groetenisse. Hiermede wensche ick V.L. met de huysvrouwe ende kinderen lange gesontheyd. In Loven den 3. February 1642.

V.L. toegeswooren vriendt ende dienaer

E. Puteanus.