Honderd veertien Nederlandse brieven van Erycius Puteanus aan de astronoom Michael Florent van Langren

XLIII (fol. 51)

Seer Eerbaere ende deuchtsaeme Joufvrouwe,

Ick ende myn huysvrouwe syn seer verblyt geweest te hooren de goede ure die V.L. gehadt heeft van eenen jongen soon. Den welcken Godt geve dat in gesonth[eyt] ende duechden moet opwasseen tot hulpe, troost ende steunsel van syne ouders. Nu bedancke ick V.L. opnieuw vande eere die ick ontfange, my te mogen gebruycken om den nieuwen gebooren soon, den naem te geven, in't heylige doopsel. My mede toelaetende ymant in myn plaetse te stellen, dewyl't my onmogelyck is selve te Brussel te komen,. Nu soo schryve ick aen Monsieur

[p. 80]

Chrysogono Flacchio Secretaris vande Nunciatur, opdat hy in mynen name syne hant leene, om den jongen soon te heffen. Ist dattet V.L. belieft sal my aengenaem wesen, dat den naeen Eerick, ofte in Latyn Erycius sy: om my alsoo meer te verbinden tot de sorge ende officie die eenen goeden peteren schuldich is. Saller alles maken dat wel sal syn. Waert oock datter eenige verhindernisse waere met Monsieur Chrysogono, soo bidde ick mets desen V.L. broeder Monsieur Van Langren, dat hy in mynen naem dit goede werck vervulle. Sal alsoo aen hem mede verobligeert syn. Hiermede wensche ick V.L. gesontheyt ende sterckte, ende aen mynen toekomende peteren een Godtsalich doopsel.

V.L. goetwilligen dienaer