Het middelbaar onderwijs en andere gedichten

[p. 34]

Ik baad....

Ik men witte paarden
en sla mijn armen, om hun flanken
van schuim.

Duinen staan zwaar op de aarde.
Ik vlecht mijn armen als ranken
hoog in de luchten-tuin.

Geheven tusschen zeeën en stranden,
sta ik alleen.
Broos, brons, geluk op mijn handen
en wat ik wensch, weet geen een.