Medenblicker scharre-zoodtje
(1650)–Hendrick Jansz. Prins–
Auteursrechtvrij
[pagina 228]
| |
 al kan weten:
Ick segghe tot den Heer, mijn Burcht,
Mijn toevlucht in 't benouwe,
Mijn goede Godt, die my besurght,
Op welcken ick vertrouwe.
2.
Hy sal van den loosen strick
Des Vogel-vanghers trecken;
En voor de Pest verderffelijck,
V met sijn wercken decken;
Sijn vleugels sult ghy, voor en naer,
Betrouwen, en midts desen
Een goedt Rondas, en Beuckelaer,
Sal sijne waerheyt wesen.
| |
[pagina 229]
| |
3.
In 't minste sult ghy vreesen niet
Den swaren schrick der nachten;
Noch voor den pijl die daegh'lijcx vliet,
Ia vlieght met snelle krachten;
Noch voor de Pest, noch voor den slach
Die in den doncker wandelt;
Noch voor 't verderf, dat op den dach
Met sijn verwoestingh handelt.
4.
Daer sullen vallen aen u kant
Duysend' maer u niet raecken;
Thien duysend' aen u rechter-kant,
Tot u sal 't niet genaecken:
Dit isser van, dat ghy 't allien
Met d'ooghen sult aenschouwen;
Oock sulje die vergeldingh sien
Dees Goddeloos', en jouwen.
PAUSE.
5.
Mijn toe-vlucht, en mijn toe-verlaet,
Is d'Heere der Heyrscharen;
De hooghst' is u vertreck: geen quaet
En sal u weder-varen;
Geen plaghe sal u komen aen,
Noch uwe tente nad'ren:
Sijn Eng'len hy beveelt, te gaen
Dats' hem tot u vergad'ren.
6.
Op dat sy u bewaren wel
In alle uwe weghen,
Een yegelijck van haer die sel
V op de handen dreyghen;
Ten eynde, dat ghy uwen voet
| |
[pagina 230]
| |
Aen geenen steen en stootet,
Als menighmael die mensche doet
Van sijne gunst ontblootet.
7.
Oock sult ghy op den fellen Leeuw,
En d'Adder, moedigh treden;
Den jongen Leeuw, en Draecks gheschreeuw,
Vertreden, en ontleden;
Dewijl hy my (spreect God) na ooght,
En mint, sal ick hulpsame
Hem stellen op een vaste hooght,
Want hy kent mijnen Name.
8.
Aenroept hy my, ick sal 't gheluyt
Verhooren, in noodt-saken
Ben ick, en sal hem trecken uyt,
En hem tot eeren maken:
Ia siet, ick sal hem boven dien
Met lanckheyt veler daghen
Verzaden, en mijn heyl doen sien
Dat nimmer oogen saghen.
C. P. Rhijnenburgh. |
|
