Medenblicker scharre-zoodtje

[p. 119]

XXIIJste.Liedt: cap. 8. vers 5.

Stem:O ongeluckighe dagh. Of, Wat is de mensch eylaes.

1.

Christus.

WIe is de klimster daer,
Die van de Wouden haer
Komt strecken langhs hoe meer, soo naer,
Tot 's Hemels kinderen liefste Lief,
Te soecken 't eenigh Ziels-gerief?

2.

Wie isse die d'er kreunt,

Die haer soe soet'lijck leunt
Die soeckt wel vast te zijn gesteunt,
En op, en van haer lieve Vrient?
't Is eene die 't van herten mient.

3.

Het is des Heeren Kerck,

Die uyt het woeste perck,
Door eygen Goddelijcken werck
Van suyver Woordt, en stercke Geest,
Van oudt gereddet is gheweest.

4.

Die 't duystere nachten-druck,

In lust'righ dagh-geluck,
Die ramp in roem, gebuck in kruck;
(Wat beter wissel kan der schien)
Met vreuchd' verandert heeft gesien.

[p. 120]

 

5.

 

Ick heb u op-geweckt,

 

Mijn handt u toe-gereckt,

 

Mijn liefde t'uw'ert uyt-gestreckt:

 

Ick heb 't verboden hout des quaeds,

 

Verandert in een boom-genaeds.

 

 

 

6.

 

Daer heeft u Moeder eerst

 

Met smerten, op het seerst,

 

V voort-gebracht als hare weerst'

 

Wanneer als Eva 't soete woordt

 

Van 't Vrouwen-zaet, geloovigh hoord.