Medenblicker scharre-zoodtje
(1650)–Hendrick Jansz. Prins–
Auteursrechtvrij
[pagina 113]
| |
Tono novo; Mr. R. I. 1.
ALs mijne Lieve
Sich weder had' gekeert,
't Mijnen gherieve
Soo mijne Ziel begeerd';
'k Seyd' hy is de mijn,
En ick ben de sijn:
Het lichte 't Ghesichte,
't Gewichte der pijn.
| |
[pagina 114]
| |
2.
Sijn stadigh minnen
Van my, als sijne Bruyt,
Wil ick besinnen,
En roepen over-luyt;
Al heb ick misdaen,
Noch sal hy voortaen
De sporen Verkoren,
Als voren beslaen.
3.
11[regelnummer]
Laet sonder wachten
Ons gaen te velden he'en,
Lief, en vernachten
In Dorpe dicht by een;
Om 't werckje te sien
Van d'Ackere-lien:
De wegen, Met regen
En zegen ghemien.
4.
12[regelnummer]
Laet onse voeten,
Tot in het Bergen-hof
Den Wijn-stock groeten,
En soecken Druyve-lof.
Besien het ghesnoey
En 't Boome-gebloey:
De koppen, De knoppen,
De kroppen, 't ghegroey.
5.
't Wassen der Kercken
In trou en in ghetal,
Soo vast verstercken
Dan onse Ziele sal;
Dat geene sich scahem
't Vereene te saem,
Van binnen In sinnen,
En minnen bequaem.
| |
[pagina 115]
| |
6.
Dan sal ick geven
Mijn over-soete min,
Dan sal ick leven
Met een vernoeghde sin.
't Geluckigh gebouw
Van onse gehouw,
Geresen, Ghepresen,
Sal wesen ghetrouw.
7.
13[regelnummer]
De Dudaim-bloemen
Van aenghename reuck,
Deuchd' wijse noemen,
Die legghen in de meuck.
Ey! sie voor de deur
Is allerley geur
Der luchten, Genuchten
Van vruchten, gescheur.
8.
Siet allen desen
Heb ick'er wegh-geleyt,
Datter ghepresen
Zy uwe gunstigheyt.
Ia dat het gheral
Van 't heyligh geschal,
Ter eere Des Heere
Vermeere, by al.
|
|