Medenblicker scharre-zoodtje

[p. 102]

XVJde. Liedt: cap. 5. verss. 9. – 16.

Stem: O schoonste personagie. Ofte soo als 't volght.

M^r. H. P.

O Moeder, lieve Moeder,
Hoe veel en groot zijn uwe treurigheden?
Dat ghy tot uw' behoeder
Versoeckt gedaen te worden ons gebeden;
Wat is u heer, En liefste meer
Dan and're Wel-beminde,
Dat ghy soo seere,
Tot bidden besweere
Uw' ghesinde?

[p. 103]

 

2.

 

Antwoordt.

 

Mijn Lief die is volkomen,

10

Seer schoon geverwt met wit en roo coleuren:

 

Van schooneyt uyt-genoemen,

 

Die niet en mach tien duysenden ghebeuren.

11

Sijn hooft hy hout, Als 't fijne Gout

 

Met swart gekrulde Locken,

 

Gelijck een Raven

 

Soo komt hy draeyen, draven,

 

Op-ghtrocken.

 

 

 

3.

12

Sijn ooghen zijn gewassen,

 

(Gelijck en Duyf is by de waterstromen

 

Met melck of regen-plassen)

 

Staend' in de kas der Ringen buyten schromen

13

Sijn wangen zijn Als bedden fijn,

 

Der beste speceryen,

 

Of rieckend' Kooren:

 

Sijn lippen laten hooren

 

Veel verblyen.

 

 

 

4.

14

Als Ringen zijn sijn handen,

 

Van suyver Gout, en met Turkoysen oogen:

 

Sijn buyck en ingewanden

 

Als reyn Yvoor, met Sapphyr overtoogen.

15

Sijn Schenckel-been, Als Marmer-steen,

 

Gegrondt op Goude voeten.

 

Sijn aengesichte,

 

Als Ced'ren, sonder swichte,

 

My ontmoeten.

 

 

[p. 104]

 

5.

16

In 't kort, sijn monds-gehemel

 

Vervult met troost van den genaden-zegen;

 

Ia al sijn lijfs-gewemel,

 

Zijn my gelijck een water-rijcken regen

 

Van goede vloet, Van enckel soet:

 

Daerom, ghy Zionijten!

 

Wilt my 't gevallen,

 

Aen desen boven allen

 

Niet verwijten