Medenblicker scharre-zoodtje

[p. 94]

XIIJe. Liedt: cap. 4. verss. 1. – 14.

Stem: Yets moet ick u Laura vragen.

KOm Vriendin u vry vertoonen,
Ghy zijt schoonder dan de Schoone,
Schoon is u het aengesicht:
Als der Duyven beyd' uw' oogen,
Tusschen uwe vlechten toogen,
Kuysch en zedigh in het licht.

[p. 95]

 

2.

 

Vwe hayren mogen pleyten

 

Teghen wel-geweyde geyten,

 

Op het Gileadse groen:

 

Vwe kennis, uw' belijden,

 

Fijn en suyver over-schrijden

 

Aller huychelaren doen.

 

 

 

3.

2

Vwe tanden die begapen

 

't Ziele voedtsel, als der Schapen

 

Wel-geslepen tanden fijn

 

Wit ghewasschen, af-geschoren,

 

Brengen dubbel vrucht te vooren,

 

Nimmer jongheloos en zijn.

 

 

 

4.

3

Vwe lippen, als Scharlake,

 

Maecken cierigh uwe sprake,

 

Datse tot het herte gaet.

 

Vwe schaemte-roode wanghen

 

Onder uwe vlechten hanghen

 

Als een door-gesne'en Granaet.

 

 

 

5.

4

Vwe hals gelijck een Tooren

 

Tot de Wapen-tuygh verkooren,

 

Toont uw' onvertsaeght ghemoet.

 

Daer zijn Schilden, en Rondassen,

 

Die den Helden soo wel passen

 

Dat de vyandt struyckel-voet.

 

 

 

6.

5

Uwe schoone volle borsten,

 

Daer gheloovige na dorsten,

 

Van het Oud' en Nieu Verbondt,

 

Zijn als Tweelinghs alle beyde,

 

Die d'er onder Lelys weyden

 

Van een Rhee, te deser stondt.

 

 

[p. 96]

 

7.

 

Maer mijn schoone, mijn getrouwe,

 

Wacht je naer het Bruyloft houwe?

 

Hoor mijn seggen, sonder ergh,

6

Tot de dagh sal zijn gekomen,

 

En de schaduw' wegh-genomen,

 

Gae ick tot de Mirrhen-bergh.

 

 

 

8.

 

Ick sal in den Hemel woone,

7

Daer sal ick uw' schoonte toone,

 

Sonder sonderlijck ghebreck.

 

Daer sal ick u wonder nette

 

Voor mijn Hemels-Vader sette,

 

Sonder rimpel ende vleck.

 

 

 

9.

 

Van des Werelts vier ghewesten

 

Sal ick u vergaren, vesten,

8

Van de Joodtse Grensen af,

 

Van de wooninghen der Leeuwen

 

Die u deden schreyen, schreeuwen,

 

Lossen met den Herdes-staf.

 

 

 

10.

9

Mijne Suster, mijne Vrome,

 

My hebt ghy het hert ghenomen,

 

Met het ooghe van Geloof,

 

Met dien heyligh Geeste-keten

 

Om uw' witten hals gheseten:

 

Lieve Schoone, kom ten Hoof.

 

 

 

11.

10

O hoe schoon is uwe minne,

 

Die mijn Ziele roert van binne!

 

Hoe veel beter dan de Wijn?

 

Hoe veel soeter d'Oly-salven

 

Die ghy hebbet mijnen 'thalven,

 

Dan de speceryen zijn?

 

 

[p. 97]

 

[12.]

11

Siet de woorden uwer lippen

 

Die van uwe tonghe slippen,

 

Zijn ghelijck een Heunigh-ton;

 

En de reuck van uwe kleeren,

 

Vwe wandelingh met eeren,

 

Als de reuck van Libanon.

 

 

 

13.

12

Lieve Suster, uw' schaprade

 

Is vervullet met ghenade,

 

Als een af-ghesloten Hof.

 

Ghy zijt als een wel-Fonteyne

 

Toe-gezeghelt, suyver reyne,

 

Van der Goddeloosen stof.

 

 

 

14.

13

Ghy zijt als een Paradijsje,

 

Met uw' scheuten, 't jonghe rijsje,

 

Van Granaten Ed'le vrucht:

14

Cyprus, Nardus, Myrh, Caneelen,

 

Calmus, Wieroock, and're steelen,

 

Geven daer een soete lucht.