Medenblicker scharre-zoodtje
(1650)–Hendrick Jansz. Prins–
Auteursrechtvrij
[pagina 71]
| |
Stem: Als ick uyt wandelen gae.1.
Vers 1. DEr Lieden Hooge-lied'
Van Bruydegom en Bruyd'
Die wat by haer gheschied'
Soo singen over-luyd',
Dat yeder hooren mach haer sonderlinghe sin,
Haer onderlingh verdragh van Geestelijcke min.
| |
[pagina 72]
| |
2.
De Bruydt begint de spraeck,
Sy toont haer lust en liefd',
Verlangen en vermaeck,
Begeert te zijn gheriefd'
Van haren Bruydegom, bekent haer swartigheydt,
Sy keert haer om en om, wil van hem zijn gheleydt.
3.
2[regelnummer]
Och! dat hy my een kus
Van sijn gheleerde mond',
Een soete liefden-blus
Van sijne lippen sond'!
Mijn liefs gerieflijckheyt is beter dan de Wijn,
Sijn Olys lieflijckheyt die wil geroocken zijn.
4.
3[regelnummer]
Sijn name Christus, is,
Als Oly uyt-gestort,
Die 't sijner lievenis
De Maeghden heeft geport.
Ey Liefste! treck, ey treck! de handen aen ons slae,
Verbeter ons ghebreck, dan loopen wy u nae.
5.
4[regelnummer]
En als we zijn gebracht
Tot in de binnen-zael,
Gevoelend' uwe kracht,
Wy sullen al-te-mael
Verheughen, vrolijck zijn; uw' liefgetalligheyt
Vermelden boven Wijn, met een bevalligheyt.
| |
[pagina 73]
| |
6.
5[regelnummer]
Ghy teere Dochteren
Van 't Nieu-Ierusalem!
Gedenckt, hoe-wel ick ben
Wat swart, dat ick in hen
Mijn Bruydegom beschut, noch lieffelijck verschijn,
Gelijck der Kedars hut, en Salomons gordijn.
7.
6[regelnummer]
Veracht my niet, O neen!
Om mijn verbrandt gelaet;
De Sonne my bescheen:
Gewelt en sellen haet,
Der Broederen veraet my drongh tot Hoederin
Der valsche Wijnnegaert; dies hoed' ick mijn te min.
8.
7[regelnummer]
Ghy, dien mijn Ziele mind',
Ey segget my doch aen!
Waer ick de Weyde vind'
Daer uwe Kudden gaen
In 't heetste van de dagh? Want waerom ick dan sou
By vreemde met gheklagh zijn een bedeckte Vrou?
9.
O Heer! by wien ick blijf,
En soeck de rechte Weyd'
Tot uwe Kuds gerijf:
Geef dat ick niet en scheyd'
Door druck of lijf-gevaer, van u ghesonde Leer,
Noch keere tot de schaer, die soecken u oneer.
|
|