Medenblicker scharre-zoodtje
(1650)–Hendrick Jansz. Prins– Auteursrechtvrij
[pagina 45]
| |
Stem: Mijn ziele vvilt den Heer met lof-sangh prijsen.1[regelnummer]
GHelooft zy Godt, die my heeft laten werven
Dien troost, dat ick in leven of in sterven,
Met Lijf en Ziel, mijns Heeren eyghen ben:
Die met sijn bloedt, mijn schulden heel volkomen
Heeft af betaelt, mijn sonden wech ghenomen;
Die ick hem voor mijn Heylandt oock beken.
2[regelnummer]
Ghelooft zy Godt, die na sijn welbehagen,
My van 't ghewelt des Duyvels heeft ontslaghen,
En soo bewaert, dat niet een enckel haer,
Dat weynich is en slecht, ja niet van waerde,
Van mijnen kop af-vallen, kan op aerde,
Ten ware dat het sijn believen waer.
| |
[pagina 46]
| |
3[regelnummer]
Gehlooft zy Godt, die my soo veel weldaden
Bewesen heeft, om niet, en uyt ghenaden,
Dat alle dingh tot mijner saligheyt
My dienen moet: Die my tot 't eeuwigh leven
Verzeghelt door den Gheest, die my daer neven
Voortaan om hem te leven maeckt bereydt.
4[regelnummer]
Ghelooft zy Godt, die 't steenen hert verdreven,
My wederom een vleeschen heeft ghegeven.
Ia soo een hert, dat ick nu heel en al
Oprecht te gaen, van herten ben ghenegen,
Niet na het vleesch, maer in des Heeren weghen,
Die met sijn Gheest my onderhouden sal.
5[regelnummer]
Wie wil my dan voor Gods Gerechte daghen
Om my voor Godt van sonden te beklaghen?
Sal 't Sathan doen? Ick bender me'e te vre'e.
Ick heb dien troost; Het bloedt uyt Christi wonden
Dat wascht my af, dat reynight my van sonden,
En maeckt my wit ghelijck een vallend' snee.
| |
[pagina 47]
| |
6[regelnummer]
Al woeden dan de Zee met hare baren,
En dreyghden my t'saem over 't hooft te varen,
Ick heb dien troost die nerghens op en past,
Die allesins mijn Ziele kan verquicken,
Soo dat my niet ter werelt mach verschricken,
Want door 't gheloof is sy aen Christo vast.
7[regelnummer]
Hoe sal ick dy, o Heer! ten vollen prijsen?
Dus sterffelijck, kan ick u niet bewijsen
Alsulcken lof ghelijck ghy waerdigh zijt:
Maer als ick door u goedtheyt op-gheresen
By 't soet ghesangh der Engelen sal wesen,
Dan sal ick u lof singhen, Heer, altijt.
C. P. Rhijnenburgh. 't Is noyt te degen. |
|