Medenblicker scharre-zoodtje
(1650)–Hendrick Jansz. Prins–
Auteursrechtvrij
[pagina 18]
| |
Stem: o! salutaris Hostia. O Jonge Jeught! niet als het Vee,
Hebt u ge-neught in 't Aer-de-rijck gestelt,
Want boven Wolk en Sterren-stee,
Heeft Godes Volck een beter re'e,
Van hoogher vreught: daer heen uw' oogen velt.
| |
[pagina 19]
| |
2.
Dit wit beschiet, spant in uw' kracht,
Van d'Aerde vliedt, ten Hemelwaert gekeert:
Want wat is d'Aerd'? Wat d'aerdsche pracht
By d'Hemel waerd'? S'is niet geacht,
Ja min dan niet: sy werdt'er uyt-geweert.
3.
Maer tot die vreught, men komt ten toon
Niet sonder deught, en goede werckenvlijt:
Want die de Crans, die d'Eeren-kroon
Be-ooght althans 't genaden-loon,
Moet met gheneucht volharden in de strijt.
4.
Wel dan besint, en vroegh en spaed',
Dat ghy bemint de Goddelijcke Leer,
Van onderscheydt van goedt en quaed',
Van saligheyt, van schand' en schaed',
Op dat ghy vint en deught, en vreught, en eer.
5.
Gedenckt, elck is een reed'lijck dier.
De reden fris betoon de geestigheyt
Van uw' verstandt: en 't Hemels vyer
Oock by der handt op aerd' alhier
Verdrijf 't gemis der domme beestigheyt.
6.
Zijt Peert noch Muyl gelijck, in weet;
Noch als den Uyl in duyster' hoecken vlieght:
| |
[pagina 20]
| |
Maer uw' gemoedt ter leer besteet,
Wat Godt u doet, noyt en vergeet.
De trage Guyl sijn Meesters hoop bedrieght.
7.
Geen werelts moy, gecier, of pronck,
Noch opgetoy betoover uw' verstandt:
Want al haer drift, en soet gelonck
Is maer vergift, en als een vonck
Der lichte koy, die brenght ter Hellenbrant.
8.
Verkrijght vernuft, na wijsheydt speurt,
Sit niet verbluft, maer soeckt'er in 't geheel,
Houdts' in het oogh, haer Edel keurt,
Verheft haer hoogh: en watter beurt
Zijt niet versuft, sy is het beste deel.
9.
Sy sal u zijn een Hooft-cieraet,
Een Silver-mijn, een kostelijcken schat,
Een Diamant in uwen staet,
Een Eeren-plant, een toe-verlaet,
Die vrijt van pijn, en voert ter Vredenstadt.
|
|