Antwoord aan het kwaad, getuigenissen 1939-1945

[p. 35]

Elie Wiesel

Een vijftienjarige Joodse jongen uit Zevenburgen wordt naar Auschwitz gevoerd en:

Een kind betreedt het kamp

Nooit zal ik die nacht vergeten, de eerste nacht in het kamp,
die mijn leven tot een lange, zeven maal afgegrendelde nacht
maakte.
Nooit zal ik die rook vergeten.
Nooit zal ik vergeten de kleine gezichten van de kinderen,
wier misvormde lichamen ik in rookslierten zag veranderen
onder een stom uitspansel.
Nooit zal ik vergeten die vlammen, die voor eeuwig mijn
geloof verslonden.
Nooit zal ik vergeten die nachtelijke stilte, die mij voor
eeuwig de lust tot leven had ontnomen.
Nooit zal ik vergeten die ogenblikken, die mijn God en mijn
ziel doodden en mijn dromen die het gezicht van de woestijn
aannamen.
Die zal ik nooit vergeten, zelfs wanneer ik was veroordeeld
zo lang te leven als God zelve. Nooit.