Misstellingen.
Er moet ergens een boek bestaan over Vermaarde Uithangborden, hetwelk men beweert tal van aardigheden te bevatten. Maar een boek over drukfouten zoû misschien wel het aardigste en kluchtigste zijn dat te schrijven is. Men staat somwijlen alleszins verbaasd over de vindingrijkheid van den Hr Letterzetter, en denkt er te vergeefs aan waar deze onwaardeerbare vriend van den Autheur het halen mag om een werk, al handele het over het droogste ding der wereld, te vervrolijken.
Zoo zal de Lezer hiervoren iets ontmoet hebben dat hem een zonderling denkbeeld moest geven van de scherpzinnigheid des schrijvers: op bladzijde 104, 27en regel, staat: in de borst van den schurk. Men gelieve te lezen: in den rug. Het kan niet anders; niet alleen werd Antoon langs achter aangevallen, door den wapensmid, maar een steek als welke de Zetter verkozen heeft, moest den gewonde onvermijdelijk naar de eeuwigheid hebben gezonden, en hij had nog zoo veel in den Roman te doen...
Wij hebben het maar niet van ons kunnen verkrijgen de andere bladzijden voor de derde maal te herlezen, een even verdrietig werk voor den schrijver als het kopiëren zijner eigene voortbrengselen; wilde echter de discrete lesere, zoo als Mark van Vaernewyck zet, zich dergelijke straffe opleggen, dan gelieve hij de mindere..... zie, wij schreven haast: misstellingen van den Zetter, zelf te verbeteren.
De spelling van dit werkje is nagenoeg de zelfde die wij sedert 1854 volgen. Behalve de dubbele a en u, en de ij, bezigen wij de ch overal voór de t, een stelsel dat wij verreweg als het redelijkste beschouwen, en hetwelk nu door de kommissie tot samenstelling van een Algemeen Woordenboek der Nederlandsche Taal bepaald is aangenomen.