De werken. Deel 21. Brieven aan Cd. Busken Huet 1861-1868

X
19 December 63.

Lieve Vrienden!

Uw heusch briefjen van dinsdag zou eer beantwoord zijn, als ik niet alweêr een vreempjen over had gehad (luidt het echt Amsterdamsch) en mijn homonym niet ware getrouwd. Thans is de laatste op weg naar Brussel, en de eerste op weg naar Bremen. God speed them, en God bless them!

Van ongelegen komen is geen sprake. Willen wij Zaturdag 26 dezer bepalen, met volle vrijheid uw programma, zooals het in uw episteltjen luidt, uit te voeren of nog te wijzigen?

‘Convenu.’

Merci!

Ofschoon we nog geen menschen zien, zou het mij aangenaam zijn geweest als Zimmerman en zijn beminnelijke,

[p. 19]

guitige vrouw hadden kunnen komen. Maar de toestand van den heer Vrolik zal het hun, vrees ik, verbiên, als hij dien dag nog beleeft!

Het gaat Gideon, hoop ik, beter; hoezeer die verschijnselen in de keel lang schijnen aan te houden. Ten minste is dit bij een paar kennissen het geval. Ik zou hem zoo gaarne bij de Nijlpaarden hebben gebracht; maar uitstel is geen afstel: het zal wel weêr lente worden.

Wat hebben die nieuwe dichters en dichteressen leelijke namen. De mijne is burgerlijk, soit dit en parenthèse. Er zou zelfs met van noch tot verhelpen aan zijn. Maar:

mijnheer Meys en jonkvrouw Bär,

vielen er leelijker uit te kiezen?

Wèl is het waar:

Geen geslachtslijst houdt de faam,
Maar rigt haar voet naar alle kanten!

Ook een twijfelachtig-hollandsch rijm. Wat mag er toe verplicht hebben? Lanterfanten, misschien? Maar waar komt dat mooie woord van daan?

Des vragens zou geen einde zijn, en daarom, na beterschap aan Gideon te hebben gewenscht, met vele groeten van Sophie

Van harte de Uwe.