Middelieër liedboek
(1651)–J.H. Pos–
Auteursrechtvrij
[pagina 368]
| |
Is hy die den Heer vreest,
En hem ghehoorsaem wesen,
Behaeght hem aldermeest,
En die arm zijn nae den gheest,
Het Hemelrijckhoort desen,
Soo men Mattheus leest.
Saligh zijn die rou draghen,
En bedroeft zijn voorwaer,
Met een ghemoedt verslaghen,
Boeten haer sonden swaer,
En wandelen voor Godt eerbaer,
Die sullen nae behaghen,
Vertroost werden hier naer.
Saligh zijn die sachtmoedigh
Vertrouwen op den Heer,
Die sullen 't aerdtrijck goedigh,
Besitten nae Godts leer,
Want sijn genade streckt soo veer,
Over de ghene spoedigh,
Die doen nae sijn begeer.
Saligh zijn die beschreven,
Die hongert met bescheydt,
En dorsten hier beneven
Nae de gherechtigheydt,
Werden verzaet, soo Christus seydt,
Hier nae in 't eeuwigh leven,
Door Godts ghenadigheydt.
Te recht is hy Godtsaligh,
Die barmhertigheydt doet,
In liefden liberaligh,
Nae Christus woorden soet,
Die sullen barmhertigheyt vroet
Verkrijghen principaligh,
| |
[pagina 369]
| |
Van Godt 't eeuwighe goet.
Saligh zijn die vertrouwen,
En zijn van herten reyn,
Die sullen Godt aenschouwen,
In sijn Rijcke certeyn,
Wel hem die den Heer vreest alleyn,
En sijn gheboden houwen,
Hier in des werelts pleyn.
Saligh zijn die vreed maken,
Dat zijn Godts kinders fijn,
En nae den vrede haken,
Voor Godt t'allen termijn,
Christus den rechten Medicijn,
Leert ons in alle saken,
Dat men vredigh sal zijn.
Saligh zijnse die lijden,
Om de gherechtigheydt,
En voor de waerheydt strijden,
Tot in den doodt bereydt,
Die ontfanghen het Bruylofts-kleyt,
En sullen haer verblijden,
Naemaels in eeuwigheydt.
Saligh sullense wesen,
Die hier worden versmaet,
Vervolght en mispresen,
Van alle man ghehaet,
En segghen allerleye quaet
Teghen u, wilt niet vreesen,
Vertrout op Godts ghenaed.
Zijt vrolijck met discreten,
Want uwen loon is groot
In den Hemel, te weten,
Al lijdt ghy dickwils noodt.
| |
[pagina 370]
| |
Die Godt vreest, lijdt soo veel aenstoot,
Ghelijck als de Propheten,
En Christus minjoot.
Ghy zijt het zout der eerden,
Dat sijn kracht heeft verbreydt,
Een Stadt vol aller weerden,
Die op een Bergh leydt,
Ontsteeckt u licht met neerstigheydt,
V lampen wilt aenveerden,
Als Maeghden wijs bereydt.
Mocht ick mijn tijdt besteden,
Voor Godt in dese leer,
Tot mijner saligheden,
Dat was wel mijn begeer,
Dus bid ick u, o! lieve Heer,
Bewaert my doch in vreden,
Want ick ben swack en teer.
Prince, Heer der Heyrscharen,
En eeuwighe Regent,
Wilt ons doch wel bewaren,
In dese werelt blent,
O! Heer, die alle herten kent,
V gheeft tot ons verklaren,
Ghenadigh in ons sent.
I.H. Pos. |
|