|
| |
[Godt is een krachtigh Heer, en alleen goet]
Na de Wijse: Ick hoord in Syon soo lieffelijcken stem.
Godt is een krachtigh Heer, en alleen goet,
Die oock alles om beters wille doet,
Tot onser leer ghestadigh,
Daerom eyscht hy ghehoorsaemheyt en boet,
Hy straft ons seer ghenadigh, uyt liefden dadigh.
Godt is een recht Rechter die alles siet,
Hy dreyght ons seer, maer betert men hem niet,
Hy wet sijn sweert aendachtigh,
Hy spant sijn boogh, sijn pijlen die hy schiet
Streckt tot verderven krachtigh, en straf waerachtigh.
Als men schreef duysent en ses hondert Iaer,
Een-en-vijftigh den vijfden Meert, 't is waer,
| |
| |
Doen quam Godt met ons spreken,
Door harde windt met een hoogh-water swaer,
Die veel Dijcken deed breken, by straf gheleken.
Godt sendt tot ons Ionas uyt liefden goet,
Die vermaent en leert ons in overvloet,
Daerom staet af van sonden,
Als Christus seyt, betert u en doet boet,
Of ghy sult na 't vermonden, haest gaen te gronde.
Godt laet het water wel op ons lippen klaer
Komen, 't is waer, maer hy belettet haer
Dat wy niet heel versmoren,
Daerom doet boet, Godt gheeft ons tijdt, 't is waer,
Op dat wy in sijn toren, niet gaen verloren.
Och! dat wy ons selven recht nae Godts leer
Wel ondersochten, wy souden van den Heer
Niet ghestraft zijn in desen,
Daerom straft Godt ons rechtveerdigh, 't is weer,
Om dat men hem sal vreesen, gehoorsaem wesen.
God proeft ons wel, als men voor oogen siet,
Tot beteringh en tot verderven niet,
Denckt dat ons sonden snoode,
Veel meerder zijn dan dese straf gheschiet,
Daerom vreest altijdt Godt, houdt sijn gheboden.
Godt is wel goet en ghenadigh, 't is weer,
Om dat men hem sal vreesen nae sijn leer,
Maer hy is oock rechtveerdigh,
Hy vermaent den sondaer tot boete seer,
Maer die leven onweerdig, straft hy volheerdig.
| |
| |
Godt heeft, 't is waer, Hollandt ghebenedijt,
Met voorspoet en rijckdom by mijnen tijdt,
Maer sy trecken, o! Heere,
V ghenade tot weelde, twist en nijdt,
In sonden meer en meere, tegen Godts leere.
In u voorspoet, Hollandt, siet wat ghy doet,
Verlaet u niet op u rijckdom of goet,
't Is ydelheydt waerachtigh,
Daerom doet boet met hert, sin en ghemoet,
Waeckt in 't ghebedt aendachtigh, vreest Godt almachtigh.
Mijn Vaderlandt, looft en danckt Godt altijdt,
Dat hy u soo ghenadelijck kastijdt,
Daerom doet boet en betert u met vlijt,
Waeckt in 't ghebedt aendachtigh, vreest Godt almachtigh.
Mijn Vaderlandt, looft en danckt Godt altijdt,
Dat hy u soo ghenadelijck kastijdt,
Daerom doet boet en betert u met vlijt,
Wilt Godt van herten vreesen, gehoorsaem wesen.
Mijn Vaderlandt hoort doch wat Christus seydt,
Wilt ghy leven eeuwigh ter saligheydt,
Houdt Godts gheboden reene,
Waeckt en doet boet, gheeft aelmoessen bereyt,
Bidt van herten met meenen, vreest Godt alleene.
Mijn Vaderlandt, doet na Michias raet,
Houdt Godts woordt reyn van herten metter daet,
Oeffent liefde rechtveerdigh,
Zijt ootmoedigh voor Godt, verstaet,
Waeckt in 't ghebedt volheerdigh, vreest Godt lofweerdigh.
| |
| |
Mijn Vaderlandt ghy sit en triumpheert
In u hooghmoedt, en sonden ghy floreert,
Waeckt op, doet boet, en u tot Godt bekeert,
Denckt dat ghy moet hier neven, rekeningh geven.
Hezechiel leert ons met reden wis,
't Volck loopt oft brandend ontsteken is,
In gierigheydt, in sond en ergernis,
Denckt Hollandt dat wy moeten, voor Godt doen boeten.
Ick sorgh seer voor mijn Vaderlandt schoon,
Dat Godt seer haest wech nemen sal u kroon,
Om u sonden hooghmoedigh,
Daerom doet boet, want Godt siet op het loon,
Waeckt op met herten spoedigh, vreest den Heer goedigh.
Hollandts hooghmoedt is seer by mijnen tijt
Vermeert in boosheyt, sonden, twist en nijdt,
't Is droevigh voor den Heere,
Daerom doet boet, en Godt ghehoorsaem zijt,
Waeckt en bidt nae Godts leere, sondight niet meere.
Oorlof Hollant, neemt dit van my in 't goet,
Waeckt in 't ghebedt, en doet oprechte boet,
Leeft in liefden vreedsame,
Vreest altijt Godt met hert, sin en ghemoedt,
Tot prijs van sijnen name, door Christum, Amen.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij