| |
[Al waren al ons hayren reyn]
Na de Wijse: Mijn Godt waer sal ick henen gaen.
Al waren al ons hayren reyn,
Tonghen, en loofden Godt aendachtigh,
Wie kan des Heeren lof certeyn
Wtspreken, o! mijn Godt almachtigh,
V zy lof, eer, en danck gheseydt,
Dat ghy door Christum hebt bereydt,
Den wegh tot onser saligheydt.
Godts woort wijst ons alle een wegh,
Een Heere, een Gheloof in desen,
Een Doopsel nae des Schrifts uytlegh,
Een Godt en een Vader ghepresen,
Van waer komt doch dit droevigh leydt,
Dat men dus twist, oordeelt en scheydt
Tegen Gods woort, als Christus seydt.
Wie dat ghelooft en ghedoopt is
Die sullen saligh zijn, te weten,
Ist dat men onderhoudt ghewis,
Wat Christus leert en de Propheten,
En daer nae doet met werck en daet,
Dan sal men door Christum verstaet,
Wel saligh zijn door Godts ghenaed.
| |
| |
Wy hopen al saligh te zijn,
Door Godts ghenaed uyt liefden schoone,
En de verdiensten Christi fijn,
Maer Godt eyscht weer van ons te loone,
Ghehoorsaemheyt en ware boet,
Door 't gheloof met hert en ghemoedt,
Recht nae Godts woordt en leere goet.
Godts woordt moet ons leermeester zijn,
In 't oordeelen straffen en scheden,
Gheen Wet moghen wy stellen fijn,
Noch geensins boven 't woordt Godts treden,
Dus houdt en doet wat Godt ghebiedt,
En oordeelt niemandts knecht doch niet,
't Oordeel is Godts, daerom toe-siet.
Men leest Mattheus vijfthien recht,
Waerom doet ghy Godts ghebodt krachtigh
Te niet om u insettingh slecht,
En stelt selven Wetten onmachtigh?
Wat Godt niet heeft gheplant certeyn,
Werdt uyt-geroeyt, seyt Christus reyn,
Och! vrienden, houdt dees leer niet kleyn.
Niemandt en mach leeren, 't is waer,
Oft hy moetet met Godts woordt stadigh
Vast maken, en bewijsen klaer,
Of hy maeckt hem voor Godt misdadigh,
Daerom leert Godts woordt recht met vlijt,
En siet op u selven altijdt,
Dat ghy Godts woordt ghehoorsaem zijt.
Verootmoedight u voor den Heer,
Wilt u verstandt ghevanghen gheven,
Onder Godts woordt en Christus leer,
Door 't gheloof met een stichtigh leven,
Schickt u hier nae neerstigh met spoet,
| |
| |
Hebt Godt lief met hert en gemoedt,
V naesten als u selven doet.
Zijt by u selven niet te wijs,
Oock niet te rechtveerdigh in 't meenen,
Maer kent u selven met advijs,
Dat ghy zijt stof en stanck onreenen,
Daerom vernedert u altijdt,
Oeffent liefde en vreed met vlijt,
Vreest Godt, en hier de minste zijt.
Lieve hoort wat Christus noch seydt,
Ghy zijt het zout der aerden krachtigh,
Een stadt die op een Bergh leydt;
Laet u licht lichten reyn waerachtigh,
Maer ist dat u licht duyster brandt,
V zout verliest sijn kracht met schandt,
V stadt vervalt door onverstandt.
Mocht ick voor u, mijn Godt, 't is waer,
Dit jammer van herten beweenen,
Ick sie den twist en sonden swaer
Al in Zion, Godts Bruydt certene,
Daerom bid ick, o! Heere, goedt,
Verlicht ons verstandt en gemoedt,
Door Christum uyt genade soet.
Och! Broeders hoort nae Christus leer,
Wie Godt vreest moet veel aenstoot lijden,
Godts woordt dat lijdt gewelt, 't is weer,
Daerom moet men verduldigh strijden,
Wie volstandigh blijft totten ent,
En strijdt als een vroom Christen jent,
Die wort gekroont in 's Hemels tent.
Och! mijn Broeders, en acht niet kleyn
Als ghy ghestraft wordt van den Heere,
Vertsaeght oock niet, vreest Godt alleyn,
| |
| |
Strijdt verduldigh nae Christus leere,
Godt proeft sijn uytverkoren hier,
Gelijck als 't gout al in het vyer,
Genadigh en seer goedertier.
Alle straffe, seydt Paulus klaer,
Wert niet met vreughden aengenomen,
Maer is dickwils vol droefheydt swaer,
Maer geeft hier nae veel vreught volkomen,
Om te hebben goedt onderscheydt,
Geoeffende sinnen bereydt,
't Welck ons dient ter saligheydt.
Iudith leert ons met reden goedt,
Och! mijn Broeders zijt dit gedachtigh,
Godt straft ons tot beteringh soet,
En niet tot verderven waerachtigh;
Denckt dat ons sonden meerder zijn
Dan dese straffe, verstaet mijn,
't Geschiet tot onser leere fijn,
Ick beschuldigh my in 't geheel,
Iae vind my selven seer misdadigh,
Ick verschoon mijn sonden te veel,
Ick ben my al te veel genadigh,
Ick sie op mijn naesten te seer,
En op my selven weynigh meer,
Dit strijdt tegen Godts Woordt en Leer.
Daer zijn drie dingen goedt en fijn
Die my seer noodigh zijn in desen,
Dat's Godts Woordt recht gehoorsaem zijn,
En hem van herten reyn te vreesen,
Een vroom leven ter saligheydt,
Rechtveerdigh zijn in der waerheydt,
Sober en matigh zijn bereydt.
Hoe ick matiger leef, verstaet,
| |
| |
Hoe ick ghesonder zijn van leven,
En rechtveerdigh leef nae Godts raet,
Vroom en Godtsaligh hier beneven,
Hoe mijn ghemoedt gheruster is,
Mijn hoop en troost voor Godt ghewis,
Staet vast nae Schrifts ghetuyghenis.
Oorlof Broeders schickt u hier nae,
Leeft vroom, schout twist, soeckt liefd en vrede,
Doet boet en bidt Godt vroegh en spa,
Strijdt verduldigh nae Christus reden,
Al lijdt men hier veel aenstoot swaer,
Als men maer saligh is hier naer,
Amen, o! Heer, dat werde waer.
I.H. Pos.
|
|