| |
[Ick versoeck ootmoedigh, o! Heer]
Na de Wijse: Geeft my te drincken na mijnen dorst.
Ick versoeck ootmoedig, o! Heer,
En bid van herten reyn aendachtigh,
Dat ick een Spiegel nae u leer
Mach hanghen voor mijn oogen krachtigh,
Die my aenwijsen reyn waerachtigh
Mijn sonden swaer, en menighfout,
Die ick voor u, mijn Godt Almachtigh
Hebbe gedaen, dat my nu rout.
Ick verbergh mijn sonden niet,
Voor u, mijn Schepper, hoogh gepresen,
Maer beken die van herten siet,
Waer in ick heb gedoolt voor desen,
Wilt my daer in genadigh wesen,
Dat bid ick u door Christum fijn,
Dat ick u doch voortaen mach vreesen,
En door 't geloof gehoorsaem zijn.
| |
| |
Wt mijn geloog wetigh met vreught,
Moet ick goet doen ter saligheden,
Houden Godts Woort in eer en deught,
Leven stichtigh in liefd en vrede,
Met Godt en alle menschen mede,
Van herten reyn na Christus raedt:
Doet boet en bidden Godt met reden,
Door 't geloof met wercken en daedt.
Mijn geloof staet wel vast, och! ja,
Op Godts Woort en sijn leer gepresen,
Dat beken ick door Godts gena,
Daerom moet ick den Heere vresen,
Liefhebben en gehoorsaem wesen
Met een oprecht herte gewis,
Doen alles uyt liefde in desen,
Wat my van Godt bevolen is.
Ick geloove van herten schoon
Aen eenen God, Schepper almachtigh,
En aen Christum sijn lieven Soon,
En een heyligen Geest waerachtigh,
In dese drie namen aendachtigh
Heeft Christus bevolen in 't slot
Te doopen, en leert oock seer krachtigh
Te onderhouden sijn gebodt.
Een gemeente reyn onbesmet,
Waer van Christus het hooft moet wesen,
Een Avontmael na Christus Wet
Tot sijn gedachtenis gepresen,
En straf of dan alsoo wy lesen,
Sonder persoon t'ontsien, verstaet,
En rechten mijdinge in desen,
Tot beschaemtheydt van haer misdaet.
Een Echten-staet, als man en vrouw,
| |
| |
Dese twee zijn een lijf te samen,
De Overheydt moet men getrouw
Vreesen en eeren met betamen,
Geensins zweeren na Christus ramen,
Ons vyanden beminnen meed,
Niet wreken, maer goet doen met namen,
Houden met alle menschen vreed.
Een oordeel met gerechtigheydt
Sal geschieden ten jonghsten dage,
Den vromen tot der saligheydt,
Maer den sondaer, boosen en tragen,
Die sullen 't dan te laet beklagen:
Och! vrienden, wilt hier acht op slaen,
Dan sl ellick na Schrift gewagen,
Rechtveerdigh loon na werck ontfaen.
Dit's mijn geloof in 't kort geset,
Als ick versta uyt 't Woort des Heeren,
Dit's 't fondament hier wel op let,
Een Heere, een Geloof, geen meere,
Een recht Doopsel na Christus leere,
Een Godt en een Middelaer reen,
'Dit is den rechten wegh, 't is weere,
Ter saligheydt, en anders geen.
Ick hoop door mijn geloove goet
Saligh te zijn door Godts genade,
En de verdiensten Christi soet,
Maer ick moet op Godts Woort slaen gade,
En daer na doen met werck en daden,
God vreesen en gehoorsaem zijn,
Ende mijn naesten doen geraden
Als my selven uyt liefde fijn.
Ick wil mijn verstant en gemoet
Geven onder Godts Woort en leere,
| |
| |
Van herten reyn uyt liefden soet,
Ick soeck oock niet te disputeren,
Maer wil ellick van herten geren
Het sijn laten behouwen fijn,
Soo hoop ick oock tot lof des Heeren
Te doen, en Godt gehoorsaem zijn.
'k Vind geen beter geselschap reen
Dan Godts Woordt, dat is mijn vertrouwen,
Dat is mijn fondament en steen,
Daer moet ick door 't geloof op bouwen,
En sijn geboden onderhouwen,
Van herten reyn soo de Schrift leert,
En alle menschen leeren schouwen
Dat met Godts Woordt niet accordeert.
Prince, mijn Godt en trouwe Heer,
Gever van alles goets gestadigh,
Sterckt mijn geloof recht na u leer,
Want ghy doet alles wijs beradigh,
Barmhertigh, rechtveerdigh, weldadigh
Na u goetheydt, uyt liefden schoon,
Daerom bid ick, zijt my genadigh,
Door Christum uwen lieven Soon.
I.H. Pos.
|
|