|
| |
[Myn Godt waer sal ick henen gaen]
Nae de Wijse: Als 't begint.
Myn Godt waer sal ick henen gaen,
De werelt is geheel in roeren,
Met boosheydt en sonden belaen,
Hooghmoedigh, vol twist en rumoeren,
Eygen wijsheydt heeft d'overhandt,
Dat regeert nu met onverstandt,
Eylaci! in het Vaderlandt.
Een gedeelt Rijck, nae Christus leer,
Mach niet staende blijven in desen,
Daerom moet men altijdt den Heer
Van herten reyn gehoorsaem wesen,
Soo men niet gestadigh aenhoudt,
Godt vreesen en op hem betrout,
Soo wort ons huys woest en benout.
Ick bedroef my van herten seer
Met Ieremias Heer aendachtigh,
Siende den val en straf, 't is weer,
Over mijn Vaders landt waerachtigh,
Daerom bid ick, o! Heer, met vlijt,
Siet doch op u genaed altijt,
En ons genadelijck kastijt.
Ghy hebt ons in Hollandt seer fijn
Geplant, o! Heer, door u goedtheden,
Daerom wilt ons genadigh zijn,
Bewaert ons voor twist en onvreden,
Want twist verquist gelijck men seydt,
| |
| |
Vreed is Godt meed in der waerheydt,
Daerom houdt vreed en eenigheydt.
Godt heeft door sijn goetheydt, 't is weer,
Ons een ghewenschte vreed ghegheven,
Dat men Godtsaligh nae sijn leer
Gherustigh en stil moghe leven.
Van waer komt doch dit droevigh zaedt,
Dan door ons sonden en misdaedt,
Door 's vyandts list en valschen raedt.
Godt heeft Hollandt gebenedijdt,
Als Israel verkoren krachtigh,
Boven alle geslachten wijdt,
Met wijsheydt en verstandt waerachtigh,
Maer sy misbruycken, Heere goedt,
V genade tot weeld onsoet,
In ydel eer, twist en hooghmoedt.
Godt spreeckt door Moses t'onser leer,
Hoort Israel, dit sult ghy weten,
Als ghy rijck wort in hooghmoedt seer
Dan sult ghy den Heere vergeten.
Dit heeft veel menschen verleydt,
Als Rijckdom en hooghmoedigheydt,
Dat Godt en menschen van een scheydt.
Hy verachte den raedt der ouden,
Waer door veel twist en scheuringh quam,
Dat hem naemaels noch wel berouwde,
Want eer een mensch te gronde gaet
Soo wort hy stout, hooghmoedigh quaet,
Dan straft Godt, nae Salomons raedt.
Iacobus leert met reden klaer,
Van waer komt doch krijgh en benijen?
't Komt uyt uwe wellusten swaer,
| |
| |
Die doorgaens in u leden strijen,
Daerom moet men gestadelijck
Doen boet en bidden dadelijck,
Dat Godt ons straft genadelijck.
Hoort Israel, dit seydt de Heer:
V sonden scheyen u in desen
Rechtveerdigh van Godt en sijn leer,
Om dat ghy Godt niet en wilt vreesen,
Daerom moet ghy gevangen gaen,
V vyanden ten dienste staen,
En rechtveerdigh Godts straf ontfaen.
Ick sorgh voor mijn Vaders Landt,
Dat Godt wech nemen zal u kroone,
Om u hooghmoet tot uwer schant,
Gelijck als u na-buren schoone:
Daerom Hollandt waeckt op 't is tijdt,
Doet boet en bidt den Heer met vlijt,
Dat hy u genadigh kastijdt.
Houdt vreed met alle menschen klaer,
En strijd teghen u eygen sonden,
Schouwt twist, onvreed, en hooghmoet, maer
Doet boet en bidt Godt t'allen stonden,
Gelijck als die van Ninive,
Daerom soeckt eendracht, liefd en vreed,
Want daer vreed is, daer is Godt meed.
Ick bid voor alle menschen reyn,
Voor ons Staten en Prins aendachtigh
Voor alle Heeren in 't gemeyn,
Geeft haer wijsheydt, en verstant krachtigh,
Dat sy het Landt in eenigheydt
Regeeren soo Godts Woordt daer seydt,
Tot ons en haerder saligheydt.
Oorlof Hollandt neemt dit in 't goet,
| |
| |
Laet u altijdt van Godts Woordt raden,
Verlaet u sonden en hooghmoedt,
Maeckt u los van uwe misdaden,
Gheeft aelmoessen t'allen termijn,
Doet boet en bidt van herten fijn,
Dan sal u Godt ghenadigh zijn.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij