|
| |
| |
| |
[O! Heere, leert my doch dat het]
Nae de Wijse: Wie met den Wijsen omme gaet.
O! Heere, leert my doch dat het
Een eynd moet hebben met mijn daghen,
En mijn leven een teken set,
Dat ick daer af moet sonder klaghen,
Mijn leven is endigh, ellendigh
En teer, dus bid ick seer
Om rechte wijsheydt, Heer, noodtwendigh.
Godt te vreesen dat is wijsheyt,
Hy regeert met barmhertigheden,
Maer hy eyscht oock ghehoorsaemheyt,
En roept alle menschen in vreden,
Alsoo wy lesen, van desen
Seer klaer, o! Heer, 't is waer,
Soo dat men u behoort te vreesen.
De vreese Godts is het begin
Om oprechte wijsheyt te leeren,
Maer men moet met herte en sin
Bidden, en die van Godt begeeren,
Houden weldadigh, ghestadigh,
't Ghebodt, en vreesen Godt,
Hy is alle menschen ghenadigh.
Godt te vreesen dat is verstandt,
En sijn gheboden recht te houwen
Dat is beter als offerhandt,
En vast op sijn ghena vertrouwen,
Ghehoorsaem wesen, in desen
Met vlijt, neerstigh altijt,
En den Heere van herten vreesen.
| |
| |
Door de vreese Godts mijdt men 't quaet,
Doen goet, en oock na vrede haken,
De vreese Godts gheeft altijdt raet,
En handelt wijs in alle saken,
Soeckt met den vromen, volkomen
Ghewis, vreest Godt, dat is
Rechte wijsheyt en de hooft-sommen.
De wijsheyt Godts moet dickwils staen,
En beklaghen hem seer ellendigh,
De wijsheyt Godts wil oock niet gaen
In een lichaem der sonden schendigh,
Maer die van sonden, afstonden,
En Godt vreest, werdt saligh bevonden.
Om u te vreesen, bid ick, Heer,
En rechte wijsheyt nae u leere,
Gheen lanck leven ick niet begheer,
Noch gheen rijckdom, noch ydel eere,
Laet my verwerven, en erven
Door u wijsheydt een saligh sterven.
O! wijsheyt Godts ongrondelijck,
Onbegrijpelijck zijn u weghen,
O! goetheyt Godts onmondelijck,
Wie kan u goetheyt, Heer, te deghen,
Seer onbequamen, te samen
Zijn wy, o! Heer, gheeft my
Oprechte wijsheyt met betamen.
Wel die met den Wijsen vergaert,
En leert wijsheyt met neerstigheden,
Wel die Godts woordt hoort en bewaert,
Als Christus sendt na Lucas reden,
Wel die ghepresen, van desen
| |
| |
Men leest, wel die Godt vreest,
En daer nae doet, sal saligh wesen.
Wel die daer heeft gheselschap goet,
Een deughtsaem Wijf en vrome Kinder,
Wel dien die niet en dient onsoet,
Wel die met spreken doet gheen hinder,
Wel die daer leeren, in eeren
Wijsheyt, met neerstigheyt,
En kloeck zijn in de vrees des Heeren.
Om dit gheselschap, Heer, ghewis,
Is al mijn bidden en begeeren,
Ghy weet wat my van nooden is,
Wilt my door u wijsheyt regeeren,
Ghy kent mijn paden, en daden,
O! Heer, dus bid ick seer
Om rechte wijsheyt en ghenaden.
Dat bid ick u, o! Prins en Heer,
Door u groote barmhertigheden,
Tot lof en prijs uwes Naems eer,
Tot stichtingh van mijn baesten meden,
Gheeft my deughtsame, bequame
Ghendelijck door Christum, Amen.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij