|
| |
| |
| |
[Myn Godt getrouw verlaet my niet]
Nae de Wijse: By Adderen en by Slanghen.
Myn Godt getrouw verlaet my niet,
Wilt my op uwe wegen stieren,
Ick bidde met Manasse siet,
Verhoort my Heere goedertieren,
Ghy zijt almachtigh en krachtigh
In 't slot, en Abrams Godt,
Isacks en Iacobs Heer waerachtigh.
En haren rechtveerdighen zaet,
Ghy die den Hemel en de Aerde
Door u voorsienigheyt en raet
Ghemaeckt hebt, en alles van waerde,
De Zee besloten, gheboden
Bezeghelt als een Godt der Goden.
Ter eeren van u hoogen naem,
Soo dat een yegelijck moet vresen,
Ende verschricken al te saem
Voor uwen grooten macht ghepresen,
V toorn is seere, O Heere!
En swaer, op den sondaer,
Maer onuytsprekelijck en meere.
Is u barmhertigheyt gelijck,
En na u beloften genadigh,
| |
| |
Ghy zijt een Heer over Aerdtrijck,
En de alder-hooghste ghestadigh,
Oock seer lanckmoedigh, en goedigh,
Is groot, en daer toe overvloedigh.
Ghy straft den Sondaer, Heere, noodt,
Door u barmhertigheyt verheven,
Ghy en begheert gheen sondaers doodt,
Maer dat sy boete doen en leven,
En van haer sonden, af-stonden
Van schult, hebt ghy ghedult,
Wie kan u goetheyt, Heer, door-gronden?
Maer naedemael ghy zijt een Godt
Der Rechtvaerdigen, soo wy lesen,
Ghy stelt den Vromen gheen ghebodt,
Abram, Isck, Iacob, noch desen
Hebben ghesondight, niet grondigh,
Gheen wet, noch boet gheset,
Maer uwen wille recht verkondight.
Maer ick hebbe ghesondight swaer,
Ende mijn sonden zijn veel meere
Dan 't zant der Zee, o! Heer, 't is waer,
Ende ick ben gheboghen seere
Met sware banden, vol schanden
Versmaet, en seer ghehaet,
'k Heb gheen rust in dese waranden
Om dat ick u toorn ver-eert
Hebbe, ende groot quaet bedreven,
Iae ghedaen, en daer toe gheleert
Sulcke grouwelen, in mijn leven
Veel argernisse, ghewisse
Aenricht, seer onghesticht,
Dat is my tot ghetuyghenisse.
| |
| |
Daerom buygh ick de knyen, o! Heer,
Mijns herten, en bid om ghenaden,
Voor u heb ick ghesondight seer,
Ia gesondight en vol misdaden,
Ick beken klachtigh, aendachtigh,
Verghevet my, o! Heer almachtigh.
Vergevet my, o! Heere goet,
Laet my niet in mijn sonden sterven,
En laet die straf in overvloet
Niet eeuwelijck doch op my erven,
Verhoort mijn reden, en beden,
Door u groote barmhertigheden.
Soo wil ick u mijn leven lanck
Altijdt loven, eeren en prijsen,
Want u loven met grooten danck
Het Hemels heyr, ende bewijsen
Seer rijck, en eeuwelijck,
Altijdt door Iesum Christum, Amen.
Amen, o! Prins en Schepper mijn,
Ghever van alle gaven goedigh,
Wilt doch mijn troost en leydts-man zijn
Door u ghenade overvloedigh,
Wilt my beneven, dit gheven,
Dat ick eeuwigh by u mach leven.
I.H. Pos.
|
|
Auteursrechtvrij