Het talmen van de tijd

[p. 10]

Mijn oude moeder

Gewend om naar de lucht te staren
zag zij daar wezens, kleine, zelden grotere,
die leken niet op mens'lijke gedaanten
ook niet op engelen. Daarvan genoot ze.

En van verhalen nauwelijks bekomen
zocht ik mijn toevlucht in een groot
verlangen naar vroeger. Ik schiep mijn
moeder weer in leven en God werd haar behoeder.