Mengeldichten (3 delen)

Aen den Heer * * * * * *

HEer Eêlhart, elx genoegt',

Het zal me aen keur van dichtstof noit ontbreken

Zoo lang gy kunst blyft queken,

En eerentfeste deugt by schrandre kennis voegt:

Zoo lang uw gemaelin

De schoonheit van haer parlemoere leden

Versiert met zuivre zeden,

Bescheide vriendlykheên en eerbre huwlyxmin.

En vreesde ik niet met reên,

(Dewyl myn stem hier licht te dof zou brommen)

Astreaes heiligdommen

Met u haer' gunstgenoot al zingende in te treên;

[p. 114]

 

Of, zwak van magt en moedt,

 

Uw snedigh brein te toonen uit zyn vruchten,

 

Geënt in d' eedle luchten

 

Van ons vermaert Atheen dat zoo veel kunsten voedt;

 

Myn dicht wiert ruim zoo groot.

 

Doch, weet dees flaeute u onlust in te blazen,

 

Zoo laet de dichters razen,

 

En volg de reine min die u zoo vrolyk noodt.

 

Dus magh uw stam geacht

 

By elk, met puik van brave takken pryken,

 

Die u in aert gelyken,

 

Ter eere van de stadt en hun welwaert geslacht.

 

Hierop verzoeken wy,

 

Dat myn gezang 't geen ik u nedrigh geve

 

Nogh veele jaren leve,

 

En met uw' heuschen lof van heusche tongen gly'.