Mengeldichten (3 delen)

Uchtentstont.

AUrore, die het al verblydt
Behalven ons, wat wrevle nydt

Prest u zoo vroeg te wagen?

Wilt gy de snelle morgenstar
Te rugge ryden met uw kar

Om lieven dus te plagen?

Wy lagen immers stil in vrê:
De midnacht zweeg; myn Doris mê.

Wat doet u dan vergrimmen?

Ik wed gaf 's ouden Thitons koets
U wat min leets en wat meer zoets,

Gy zoudt wel later klimmen.

[p. 77]

 

Een jongeling hielt u gewis

 

Op 't rozedons in hechtenis:

 

Daer zoude u Cefal boeien.

 

Maer, goede goden, 'k most dat woort

 

Zoo luidt niet denken dat ze 't hoort;

 

Het mogt haer bet doen spoeien.

 

En gy, myn lief, schoon 't licht alreê

 

De werelt op haer oude stê

 

Komt leveren en wyzen,

 

Wat raekt ons 's hemels wenteling?

 

Die om geen' nacht te bedde ging

 

Hoeft om geen' dagh te ryzen.