Mengeldichten (3 delen)(1716-1722)–H.K. Poot– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 5] [p. 5] H.K. Poots Mengeldichten. Zucht tot de Poëzy. WIe zou elx wit afmalen op zyn bladen? d'Een bidt de goê Fortuin Om kroonegout en purpre ryxgewaden En hoven van arduin. Een ander, die by d'oorelogsbanieren Liefst glory haelt, grypt naer Triomfpalm en bebloede kryghslaurieren; En koopt met lyfsgevaer De zege bly daer 's vyants heiren woelen. Het stemmigh staetsgelaet Zoekt kussens en raetsheerelyke stoelen En ampten in den staet. Daer is'er die alleen op pistoletten En goude en zilvre munt Hun ydel hart en dwaze zinnen zetten. Ik hebbe een' goeden vrunt [pagina 6] [p. 6] Dien gy niet ligt tot klimmen zoudt bewegen: 't Mogt dondren, zeit de man, En dan waer 't nutst en veiligst nooit gestegen: Zulk weêr rant toppen an. Zoo kiest dees 't heil der welvernoegde zielen, En rust ook als hy spit; Daer gene graeg op Febus zonnewielen Ten doel des blixems zit. ô Schepter, dolk, eerampten, schattrezoren, Waer heen? waer heen, ter vlucht? Doet ge ons dus kort den gloryhoren hooren Van 't vliegende gerucht! Zondt gy den naem voor 't sterven niet bewaren, Als 't lichaem slaept in 't stof! Wel moet ge dan met al uw' luister varen En aengebeden lof. Indien Apol, ô Dichterdom, uw vader, My steets begunstige, en Uit Pegazus gewyde hoefbronader Myn' dichtgeest lave en pen; Indien de rei der zoete Zanggodinnen My vedlen laet' met lust, En eenen krans van kringklent klimop winnen, In kommerlooze rust, Zoo zal ik noô myn zaligh lot verwenschen. De kunst maekt goôn van sterfelyke menschen. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij