Gedichten. Deel 2

[p. 431]

Op d' Afbeelding van den heere Willem Vlaerdingerwout, vermaert rechtsgeleerde, burgerhopman der stadt Delf, enz. enz.

't Fier wezen van deez' Helt, voor wien het onrecht beeft,

Biedt ruim en ryklyk aen, maer minder dan hy geeft.

D' ontkluisterde onschult juicht, en weet niet hoe ze vry quaem'.

't Recht steunt op hem; en schoon Duitschrym, hoe uitgeleert,

Hem vanloos laet; geen noodt: wie deugt en geest waerdeert,

Kent Meester Willem wel, al melt men van noch bynaem.

[p. 432]

Anders.

Dus beeldde 't edel kunstpenseel
Met juiste kleuren 't minste deel
Van Meester Willem af, die 't redenloos verwilderen
Der zaeken van het Recht verhoedt:
Maer 't beste deel, zyn geest, te fyn om uit te schilderen,
Blinkt daer het blinken moet.
Is 't waerheit, dat Astré ten hemel voer voorheene;
Zoo moet ze weêrgekomen zyn
In onzen dootschen maeneschyn,
Of anders zyn 'er twee; want Willems ziel huist eene.

MDCCXXVII. Den XII. van Wynmaent.