Gedichten. Deel 2
(1728)–H.K. Poot[p. 262]origineel
| |
Bruiloftzang voor den heer Joannes van Koevenhoven, schout en sekretaris van Heemskerk, kontrerolleur der impostmeesters van Haerlem en De Wyk, en mejoffrou Maria Hoos.
| |
[p. 263]origineel
| |
O Echo, laet de witte duinen
By 't vrolyk Heemskerk overal,
Ja laet nu Haerlems heuvelkruinen
Eens klinken van uw nageschal.
Sta stil, en antwoord op dees zangen;
Gy kunt toch met uw ydle leên
Den lieven jongeling niet vangen,
Die in het koele gras verdween.
Leer u in onze vreugt vermaken:
Wy zien Narcissus schoone jeugt
Thans in twee kuische Lieven blaken,
Gehecht aen onbesproke deugt.
Voegde immer Paer als Koevenhoven
En zyn Maria bet aeneen? Echo. Neen.
En hoe veel jaer meet Febus boven,
Eer 't kroost op hunnen schoot zal treên? Echo. Een.
Dan zullen dees veel blyder wezen
Als zy die leven zonder echt. Echo. Recht.
Wat woort kan al de werelt lezen,
Door minquellaedjen uitgelegt? Echo. EGT.
Dit Paer schynt aen een juk verbonden,
Het puikstuk der Eoolsche smis. Echo. Mis.
Dan is 't hun van om hoog gezonden
Daer noit verdriet of narouw is. Echo. Wis.
| |
[p. 264]origineel
| |
Vlecht ik nu blaên die ras verslensen,
Of sprei ik best een loverspel*? Echo. Spel.
'k Zal dan dees Lieven zegen wenschen,
En dat hen nimmer onheil kwel. Echo. Wel.
Milde Hemel, dat een regen
Van uw' wenschelyksten zegen
Daele op Bruidegom en Bruit.
Bind hun harten aen malkander
Met een' bant die eeuwigh sluit,
Eeuwigh sluit en noit verander.
Wat volgt hen die in den echt
Naer des Hemels wet oprecht
Staen in deugt en eerbetrachting?
Echo. Eer en achting.
Wat, een paer, van trou ontkleet?
Echo. Rou en leet.
|
|