Gedichten. Deel 1
(1722)–H.K. Poot–
Auteursrechtvrij
[pagina 365]
| |
Koning Krezus spreekt.I.
Ai my! wat proef ik thans al staetveranderingen
En ongelukken die ik noit ontworstlen zal!
Wat voel ik tranen langs myn dootsche wangen dringen!
Een krygsgevangen vorst strekt speelpop voor 't geval.
II.
Hoe liet myn stomme zoon zyn eerste woorden hooren,
Tot berging van myn lyf en zwakke majesteit!
Hoe kroop ik voor den Pers in myne schattrezoren!
O rykdom, paeide gy der Goden grimmigheit!
| |
[pagina 366]
| |
III.
Had ik op Solons woort wat beter acht gegeven,
Die, toen hy al myn prael en heerlykheden zagh,
My leerde dat geen mensch, wie 't zy, in 't sterflyk leven,
Dat droevigh schokken kan, volzaligh heeten magh.
IV.
Vaert wel nu, koningsstadt en prachtige gebouwen.
Vaer wel nu, Tyrisch root dat van myn schoudren hing.
Vaert wel, kleinodiën en gout, myn aertsbetrouwen,
Eer my de vyant in myn goude zalen ving.
V.
De Goden willen al myn smaet ten beste keeren,
Terwyl ik onder 't juk van Cyrus my verneêr,
En wereltvorsten door myn voorbeelt poog te leeren.
Vaer wel, myn Lydië: dien eenen andren heer.
|
|