Gedichten. Deel 1

[p. 111]

Verjaergroet aen joffrouwe Maria Bredenburg,
Gemaelinne van den heere Jan Oudaen.

Maria, heldere eer der Kriste vrouwescharen,
Bevalligh zedestael en levent beelt der deugt,
Aenvaert myn bly gedicht dat uw getroude jeugt
Met boersche lettren kroont op dit gewenscht verjaren:

Laet voor een korte wyl uw nyvre huiszorg varen,

En vier met uw' Gemael en ons, vol boezemvreugt,
Uw' jaerdagh dien van vierentwintigh keeren heugt;
Zoo moet de Hemel u nogh lang gezont bewaren.

Nu gunne ik u meer heils dan immer sterflyk mensch

Genoot; en stont myn magt gelyk met mynen wensch
'k Zou niet ontbreken u dit mildelyk te geven.

Zoo waerlyk zy het deel dat Marthaes zuster koos

En noit verliezen zal, het uwe voor altoos.
Godts juichent paradys ontfange u na dit leven.

Den XXVI van Oogstmaent MDCCXVII.