Gedichten. Deel 1(1722)–H.K. Poot– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina ***4r] [p. ***4r] [pagina 1] [p. 1] [pagina 3] [p. 3] Voorzangen. Zucht tot de Poëzy. Wie zou elx wit vertoonen op zyn bladen? D' een bidt de goê Fortuin Om kroonegout en purpre ryxgewaden En hoven van arduin. Een ander, die by d'oorelogsbanieren Liefst glori haelt, grypt naer Triomfpalm en bebloede krygslaurieren; En koopt met lyfsgevaer De zege bly daer 's vyants heiren woelen. Het stemmigh staetsgelaet Zoekt kussens en raetsheerelyke stoelen En ampten in den staet. Daer is 'er die alleen op pistoletten En klank van zilvre munt Hun ydel hart en dwaeze zinnen zetten. Ik hebbe een' goeden vrunt [pagina 4] [p. 4] Dien gy niet ligt tot klimmen zoudt bewegen: 't Mogt dondren, zeit de man; En dan waer 't nutst en veiligst noit gestegen: Zulk weer rant toppen an. Zoo kiest d'een 't heil der welvernoegde zielen, En rust ook als hy spit, Daer d'ander graeg op Febus Zonnewielen Ten doel des blixems zit. O schepter, dolk, eerampten, schattrezoren, Waer heen? waer heen, ter vlucht? Doet ge ons dus kort den glorihoren hooren Van 't vliegende gerucht! Zoudt gy den naem voor 't sterven niet bewaren, Als 't lichaem slaept in 't stof! Wel moet gy dan met al uw' luister varen, En aengebeden lof. Indien Apol, o Dichterdom, uw vader, Zyn hulp my waerdigh kenn', En gunstigh uit Parnassus bron en ader Myn geesten laeve, en pen; Indien de rei der zoete Zanggodinnen My dichten laet' met lust, En eenen krans van kringklend klimop winnen, In kommerlooze rust, Zoo zal ik noô myn zaligh lot verwenschen. De kunst maekt goôn van sterfelyke menschen. Vorige Volgende