Persoon/Onpersoon

[p. 249]

Schaduw

Een huis met antipoden.

Een huis met oogleden. Ik duw
mijn tegenstribbelende
schaduw voor mij uit,
om te verbranden in de zon,
om op te lossen in een steen.

Ik draag mijn schaduw in een doos
als dood orgaan
naar een skelet op zoek.

Om te betasten
draag ik van schaduw een
ivoren aapje in mijn zak.

Ik zet een kleine vlezen
schaduw op de tafel
en blaas en blaas - fluorescent
nadert een beeld:

een contramens.