Persoon/Onpersoon

[p. 159]

Geboorte-stad

‘Notre naissance est perpétuelle’
Paul Eluard

[p. 160]

Proloog

De stad waar wij in huis zijn

is een gedenksteen vol leven
is een geboortestad.

is een geboortestad van
wit gehoorsteen.

ik ken de stad, zij is goed. zij is
welluidend van leven, ik ken haar

zij is goed, zij is
beminnelijk middeleeuws

van zien, van zien
kent zij geen kwaad,

geen goed geen kwaad, want
alle dingen staan er voor

andere dingen en alle dingen
zijn mij en mijn schaduw

even goed. Zijn mij en mijn schaduw even
wit. - Laat daar- en daarom alleen

uit mijn slaap die ene even witte schaduw
opstaan en wankelend, lichtwiegend, wankelend

zijn eerste geteende schreden zetten
in het zichtbare, vandaag. Hier zit ik,

blind van slaap, ogen om in te keren
wanneer de dag voorbij is. En nu,

[p. 161]

 

mijn vriend de Geest: tijd

 

voor je transformatie, tijd voor vlees!

 

 

 

Beide zijn nuttig voor de dichter, -

 

hoewel misschien een goede lichte

 

 

 

spirituele huid het meest.