Persoon/Onpersoon

[p. 141]

Beeldgeboorte

O, hij weet het niet, wil, wekt het of kindert
niet. Werkelijk het is
als een reusachtige griekse amoebe
die zich splitst, een Homerisch beeld.
De beide helften gaan ieder hun eigen weg,
hebben een eigen wil, een gespecialiseerd gevoel
(- dwz. een gevoel als van specerijen -),
een eigen neurose.
Het zijn sterke, goedgevoede beelden,
soldaten bijna, bloedrijk, hulanen.

En het zijn goede soldaten: ze halveren zich op bevel:
ik en ik,

u en ik.