Persoon/Onpersoon(1971)–Sybren Polet– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 45] [p. 45] [- ideeën van morgen/zijn feiten van heden] ideeën van morgen/ zijn feiten van heden, datum wordt fatum/en omgekeerd. Zelfbedieningsfilosofie.) Iemand, Onpersoon bijvoorbeeld, vergist zich in de tijd. Tabaksvogels fladderen. En zie, het is of ik weer in de toekomst wandel, aan de hand van een navader, net als vroeger. Zijn erfelijkheid daalt op mij neer als een duif. Tussen projekties, groot als olifanten, 190-jarige pubers - de lucht vol vreemde intelligenties - drentelen wij naar het heden. - - Ik sta verbaasd (:: Mr X!) Bestaat hij dan, vraag ik, zoals ik?/Glimlachend: Zoals jij? - Het gat in de geschiedenis gesloten/geopend/gesloten: een vriendelijk knipperende bril die - 8 maanden. Duimschilderen met eetbare vingerverf - oranje/groen/rood - een streep, een kras, een vlek - ‘Net echt!’ - lief kreatief - ‘Een echte Mondriaan!’ - een stip, streep, krul - prrr, prrr - lief kreatief - roze en opgesierd - de stip de streep Mondriaan etend - mm - ‘Volmaakte kunstkonsumptie’ - Later: de mond- en voetschilderkunst van invaliden. (Hij koopt de kaarten met tegenzin.) Dan: nóg later & beter, want niet hijzelf maar gezien op TV: een neurozeloze reageerbuisbaby - gegroeid op baarmoederspons - lief kikkervisje met kieuwen, de navelstreng in het niets, ofwel, tevreden autobaby, gretig koolmonoxide happend en kirrend als een transistorradio - (‘Ik wou dat ik een tweeling was/ dan zou ik met elkaar gaan spelen.’) O bloemkoolbaby, neusgatbaby, anusbaby, voorhoofdbaby - Vorige Volgende