De noodzaak van het overbodige

60

‘Steeds wanneer een nieuwe ontdekking gepresenteerd wordt aan de geleerden zeggen zij eerst: - Waarschijnlijk is het onwaar. Daarna, als de waarheid van de bewering onomstotelijk aangetoond is, zeggen zij: - Ja, het kan waar zijn, maar het is niet belangrijk. Ten slotte, wanneer er voldoende tijd overheen is gegaan om het belang ervan aan te tonen, zeggen zij: - Ja, natuurlijk is het waar, maar het is niet nieuw!’ Raymond Lyttleton

*

Supreme denkdaad van de zelfstandige denker: het moeiteloos accepteren van een gemeenplaats als deze geldigheid bezit.

*

[p. 110]

De mode van het nieuwe: het nieuwe van de mode.

Wat buiten de mode ligt is niet alleen niet nieuw, het hoort er niet te zijn. Maar ook de mode put steeds meer uit de traditie, maakt het oude weer draagbaar: een nieuwe gedragen jas gekocht bij een uitdrager. Antiek nieuw in plaats van nieuw antiek en dat zonder enig historisch gevoel. Het nadoen van voorouders alsof men ze heeft uitgevonden of zelfs voortgebracht, lege kostuums waarin men alleen maar hoeft te kruipen om - opnieuw - tijdelijk zichzelf te zijn.

*

Alle antiquiteiten tot modernismen verklaren; zo wordt het heden tot sciencefiction; morgen bestaat niet meer, zelfs niet als fictie.

Fantomen gedragen zich als pseudomensen, mensen als romanfiguren die op mensen proberen te lijken en die daarin falen (evenals mensen).

Het lot van de mens is: op te gaan in fictie, een fictie die niemand leest omdat er geen lezers meer zijn.

Aan het eind was het woord.