Donorwoorden

[p. 83]

Collerende beeldenaars

In een nestje van nekharen en venushaar
een eenzaam ei, ver over tijd.

Een kunstenaar werkend met tentakelachtige
zenuwstrengen, heuveltjes negenogen, met
tientallen scherpgepunte hoektanden en heiligbeentjes,
virulente witte lintwormen.

Strooizand van crematie-as.
Vingerkootvogeltjes. Lijfsinsecten.

Alles omzoomd door randcollages
van wilde placenta's

zonder collageen,

bijna bewegende.

Een goede beeldenaar colleert uiteen.
(Collage als decollage.)

Zijn talige tegenvoeter verdicht,

legt een nostalgisch ouderdomsei.

Honderd jaar geleden komt het uit
als futuristische imitatie

van wat komen gaat.

Verlate geboorteschreeuw.

Herdenk ons!

Her-denk ons heden!