16
De prisma's van het brok bergkristal op de kleerkist schitterden en wierpen elkaar sterretjes toe, microsterren van een grote intensiteit en hoe langer hij ernaar keek hoe reëler de kristalformatie leek te worden, hyperreëel. De kleuren van de jugendstilvaas gloeiden op en leken te wervelen in een baaierd van tinten terwijl het patroon gehandhaafd bleef. Dynamiek van de vibrerende stilstand. Intensief niets doen, dat was de ultieme, meest begerenswaardige staat van