Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten

[p. 83]

Vliegsterven

Als een gedachtentrein

die permanent lijkt aan te komen

zonder ooit (ergens) te zijn vertrokken.

Alle historie ligt voor je,

een hele genealogie.

* *

Soms voel je je (nu al)

als in een locked-in sydroom:

de wereld gaat aan je voorbij

en jij aan de wereld,

behalve aan die van de tegenwereld.

*

Bedenk - of juist niet -

dat het nog maar een korte,

ál kortere vijfduizend jaar geleden
- als de dag van gisteren dus - soms honderden levenden
met de farao werden meebegraven

om hem te dienen naar / in het hiernamaals.

En het is of plotseling alle doden ter wereld
weer plotseling beginnen te schreeuwen.

* *

De vraag rijst dan ook:

waarom

heb je niet alleen je ouders verwekt,

maar ook nog je voorouders::

straf

die voor het kwaad uit gaat.

*

[p. 84]

 

Maar goed, weldra krijgen getatoeëerde ouders

 

getatoeëerde baby's

 

naar wens wat meer

 

atavistische, surrealistische of futuristische

 

iconen op hun huid.

 

 

 

* *

 

 

 

Dan zelf, net als vogels die sterven

 

op hun vlucht in de lucht,

 

desnoods even stil staande - ‘biddende’ -

 

luchtig verder te sterven

 

en een vliegstervende trekvogel zijn.

 

 

 

*

 

 

 

Ook de lucht om de aarde is rond.