Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten

[p. 13]

Tijdverteren

1

Beeldinfarcten als ongeheelde hartinfarcten.

Ontelbare nakomelingen als teletubbies,
die op hun beurt de aarde ervan,

dezelfde aarde.

Hun wervelcultuur een slag in het rond,
radslag op radslag,

rond

kronkelende wervelkolommen.

2

De onmiddellijkheid vertragen.

Supersnelheid als schijnstilstand.

De ingebeelde mens als fictie,

een

eenparig versnelde: protojager-verzamelaar

van verwilderde metaforen.

3

Tien miljard jaar samengebald

in één dag, één uur, één seconde,

en weg, weg /

Tijdverteren.

Eucharistisch kannibalisme.

En weg, weg /

[p. 14]

4

Historische castratie

met

legio zingende castraten & luchtgigolo's

als inventieve mandragoramannetjes?

Toekomst organiseren,

niet uit de willekeurige lust

van andere organismen voortgekomen?

Zelf je bloedeigen toeval scheppen?

Lust die geen eigen eeuwigheid wil.

* *

Procreaties' enige zin:

het voortplanten van (on)mogelijkheden.