Het masker van de wereldt afgetrocken
(1935)–Adriaen Poirters– Auteursrecht onbekendToe-maetjen.MAer om dieswille, Philothea, dat dese materie veel te droef is, soo laeter ons een blijder Toe-maetjen overgieten. Eenen jonghen Leck-spit, eenen wel ghemaecktenGa naar voetnoot1. Rodemontado, die nimmermeer den VyandtGa naar voetnoot2. hadd' onder d'ooghen ghesien; desen willende een heel gheselschap van eerlijcke Joffrouwen een leck gheven,Ga naar voetnoot3. seyd': Ick wedde dat niemandt van u-lieden my hier een Maeght sal konnen thoonen. Terstondt een Joffer van den hoop die wel ghetandt was, en gheen herssen vanGa naar voetnoot4. | |
[pagina 144]
| |
papier en hadde, nam hem het woordt uyt den mondt ende seyd': Monsieur, met uwen goeden oorlof, uwenGa naar voetnoot1. deghen is noch Maeght; want die en heeft noch niemandt gheschonden. | |
II.Een ander vrouwe die inden winckel sat, toonde op eene andere gheleghentheydt dat haeren mondt oock inGa naar voetnoot2. gheen mael-slot en was ghevallen: want soo seker EdelmanGa naar voetnoot3. iet stondt en kocht, dinghende den leeghsten, ende den minsten prijs, daer by-voeghende dat sy vrienden waren, dat het die soo dier niet en moesten betalen. De Joffrouw gaf voor antwoordt: By de vrienden moeten wy den kost winnen; want de vyanden en komen by ons niet koopen. | |
III.Dit naer-volghende dunckt my is noch wel soo aerdigh:Ga naar voetnoot4. Joffrouwe Lucrece hadd' eenighen tijdt van MonsieurGa naar margenoot+ N. aenspraeck, besoeck, ende eerbaere gunste ghenoten. Dan ghelijck men seght: Wintersche nachten, Vrouwenghedachten, gunste van Heeren siet-men haest verkeeren. Lucrece vermoedde dit spreeck-woordt in haer plaetse te nemen, en dat de Liefde van N. verfloude; oversulcks op eenen tijdt met de kaert spelende, soo hy vraeghde wat haer beliefde dat hy op slaen soude, soo seyde sy: Herten. Hy antwoorde dat hy'er gheen en hadde. Waer op sy datelijck uyt-schoot: SooGa naar voetnoot5. ghy my gheen Herten en speelt, soo sal ick u dan schuppen gheven. Verstandighe lieden, Philothea, sullen desen greep voor goedt keuren. | |
[pagina 145]
| |
IV.Ick sluyt met een dichtje:
Malle luy, verrotte peeren,
Boecken die gheen deught en leeren,
En vuyl eyeren over hoop,Ga naar voetnoot1.
Hoe meer om gheldt, hoe quader koop.Ga naar voetnoot2.
| |
V.Sappigher is 'tghene dat volght.
Biecht sonder rouw,
Vriendt sonder trouw,
Ghebedt sonder innigheydt,
Is al verloren arbeydt.
| |
VI.En dit magh oock passeren, niet waer?
Wou den avondt sorghen, ghelijck den morghen doet,Ga naar voetnoot3.
Veel souden al rijden, die nu noch gaen te voet.
|
|