Authenticiteit
De oorsprong van het tekstuele succes ligt in een authenticiteit waarmee uitdrukking wordt gegeven aan gedachten en overpeinzingen van de dichter Poels. Een echtheid die alleen door jarenlange opvoeding binnen een vertrouwde omgeving ingeslepen kan worden. En die omgeving van de jongens van Rowwen Hèze was een wereld waarin hard werken, een no-nonsensehouding, nuchterheid in beschouwelijke zin en verbondenheid leidend waren.
Niemand kan anoniem dronken worden in een dorpje als America, maar dat hoeft ook niet. Immers, in eeder kelder leet e liek en je beter voordoen dan je bent is nergens voor nodig. Als je hard werkt, mag je ook drinken. En als je drinkt, zegt dat verder niets over hoe je bent. In America worden de mensen geaccepteerd zoals ze zijn. Ze zullen wel moeten, want op de basisschool heb je wat vriendjes en een paar vriendinnen met allen hun eigen, afwijkend karakter en daar moet je het mee doen. Meer is er niet. Of je maakt er het beste van met kinderen die allemaal op hun eigen manier een eigenaardigheid hebben, of je staat alleen. Zo leer je het goede in elk mens te zien, pas je je aan en blijf je trouw aan je naasten. Dat de jongens van Rowwen Hèze stuk voor stuk op deze manier zijn grootgebracht, blijkt uit hun doen en laten en al helemaal uit de teksten van Poels. Als je na dertig jaar nog steeds na elk optreden teruggaat naar je stamcafé in plaats van het nachtleven van de poenerige stad te verkennen, dan zegt dat wel wat over trouw aan je stand en je vrienden. En door goed te luisteren naar de teksten van Poels ontdek je de achterkant van zijn gelijk, ook al moet je soms je best doen om door de uitbundige melodieën heen de talige boodschap in haar volle omvang te ontvangen. Rowwen Hèze van Rowwen Hèze is het apocriefe schoolvoorbeeld van een gedicht dat de levenshouding van de band sterk neerzet met eenvoudige woorden en zonder poëtische hoogstandjes. Het nummer is net als de band vernoemd naar een kluizenaar uit de Peel, Christiaan Hesen, en het verkondigt diens levensvisie, maar lijkt daarmee ook de teneur van de band, de Peelbewoner, Americaan en zelfs ieder zichzelf wegrelativerend mens neer te zetten. Het leven mag zwaar zijn, sla je er doorheen en blijf daarbij vooral jezelf. Het is een van de eerste herkenbare levensgevoelens die Rowwen Hèze uitdraagt en niet geheel toevallig in een lied dat de naam van de band draagt. De tekst wordt gezongen op een feestelijke polkamelodie met een snufje texmex en wals, maar de band verpersoonlijkt in dit lied de eenvoud van het bestaan en kondigde destijds aan vanuit welke zienswijze de fans de komende dertig jaar verwachtingen mochten scheppen. Als je niet goed luistert, hoor je beer, doe je dat wel, dan bespeur je ballade. En nu, na dertig jaar Rowwen Hèze, thematiseert de theatertour deze opmerkelijke broederschap nog steeds: ballades en beer.
Socioloog Jan Brands schreef Een splinter van de ziel (Brands, 1995) over de band, omdat hij geïnspireerd raakte door deze groep jongens die 'wereldmuziek' maken op hun boerenfluitjes, door gewoon thuis te blijven. De nuchtere, dorpse en tegelijk toch heel wereldse kijk op het leven van de jongens van Rowwen Hèze wordt in heel wat teksten uitgedragen: Rowwen Hèze, Blieve loepe, De neus umhoeg, Groete an God. Liedjes die, alle op eigen wijze, de boodschap in zich dragen dat in de basis en op het eind iedereen gelijk is en je je dus niet beter voor hoeft te doen dan je bent. Leef je leven op je eigen manier. Het is deze levenshouding die de mannen van Rowwen Hèze zelf ook uitdragen naar de buitenwereld, hoe beroemd ze ook zijn geworden. Alleen zes mensen bij wie met de paplepel ingegoten is om niet te snel te oordelen en jezelf en anderen trouw te blijven kunnen zulke teksten met bijhorende melodieën met zo veel echtheid neerzetten.
Auteursrechtelijk beschermd