Dordrechts lijstertje

[p. 119]

Van Iupiter en Europa.

Stem: La Picarde.

LEstmael in eenen droom, soo docht my dat Iupijn
Hemselven fijn,
Had inden schijn
Verandert fier
Van eenen Stier:
Die aerdigh, en vaerdigh,
Van leen // wel scheen,
Meer dan ick seggen can

[p. 120]

 

Soo sinlijck

 

En minlijck

 

Als hy daer quam gheslingher-steerten an.

 

 

 

Wit was hy als een snee, sijn ooghen cleyn en bruyn

 

Ghekrult sijn kruyn,

 

Sijn hoornen schuyn,

 

Seer net ghepast,

 

Als een albast:

 

Van leden // besneden,

 

Dat plack // noch lack,

 

Men aan hem niet en vondt

 

Ghedronghen,

 

Met vronghen

 

Den Hals hem aen sijn ronde Borst wel stondt

 

 

 

In sulck manier (docht my) dat hy in Sydon was

[p. 121]

 

Daer hy gluck pas,

 

Weyden int gras,

 

Om sijn opset,

 

Te spelen bet,

 

Daer crooningh // en wooningh,

 

Dier tijt // had wijt,

 

Agenor groot van macht,

 

Wiens Dochter,

 

Te sochter

 

Hy op die wijs t'ontschaken had ghedacht.

 

 

 

Europa wonder schoon, des Coninghs Dochter koen

 

Quam heur int groen

 

Vermeyden doen,

 

Om Bloemtjens soet,

 

Te plucken goet,

 

Seer vreuchdigh // en jeuchdigh

[p. 122]

 

Sagh sy // daer bly

 

Dit wonder schoon ghespoock:

 

Dat luchtigh,

 

En tuchtigh,

 

Seer haest oock sijn vriendinne sach en roock.

 

 

 

Sy kreeg so grooten lust, al tot dit schoon gedrocht,

 

Dat sy't aanrocht,

 

En streeldent socht:

 

Iae heeft ghebuckt,

 

En hem ghepluckt,

 

Wat Blaeykens // die fraeykens

 

Sy bout // en stout

 

Hem doen om t'eten boodt.

 

Hy smeckte,

 

En leckte

 

Haer handt, daer hy meer soetheydt van ghenoot.

[p. 123]

 

Hy heeft hem in het gras gewentelt heen en weer:

 

Sy met begeer //

 

Ginck sitten neer,

 

Al sonder schrick,

 

Op synen rick,

 

Van vorens // sijn horens

 

Bekranst // geflanst

 

Heeft syt door Minnens last.

 

Dien Vleyer,

 

Verleyer //

 

Die maeckten daer een syden snoer aen vast.

 

 

 

Den Stier rees over-endt, hy was seer wel te vreen

 

Cupido t'scheen,

 

Leyden hem heen,

 

Aen den Zee-kant //

 

Tot op het strandt:

[p. 124]

 

Voor voetjes // al soetjes,

 

Wat diep hy liep,

 

Dat docht heur eerst heel moy:

 

Int leste, sijn beste

 

Aen tswemmen hy met syn ghestolen proy,

 

 

 

Dus is hy met syn Lief na Creten toe ghevlucht,

 

Daer hy de vrucht,

 

Met soet ghenucht,

 

Kreegh van syn dieft,

 

Met heur gelieft:

 

Herstelden // en melden,

 

Met clacht // al sacht

 

Sijn minlijck soet bedrogh.

 

T'verstandt-is,

 

Dit Lant-wis,

 

Dat dat Europa heet na heur als noch.