Evangelische leeuwerck deel 4 en 5
(1682)–Christianus de Placker–
AuteursrechtvrijWijse: Bepeyst, o edel menschen.
| |
[pagina 301]
| |
Sy sou soo luyde suchten;
Dat jeder kreeg 't gehoor:
Om mijnder sonde-vruchten
Ick liggh' in 't Vyer en smoor!
O Vyer! O Hel! Voor my te wreedt en fel!
O wreedt torment, Dat nimmer e'ndt;
Dat nimmer e'ndt!
De Cyfer-meesters 't saemen,
Die zijn, en sullen zijn,
En konnen niet beraemen
Het eynde van mijn pijn.
Ick moet altijt beginnen,
Noyt eynden dit lanck vyer.
Vervloeckt weest hert en sinnen,
Die my doet branden hier.
O Eeuwigheyt! Te laet van my beschreyt!
O wreedt torment, &c.
Wat baet doen 's werelts lusten,
Pracht, eer, en tijdl'ick goet?
Als ick hier sonder rusten
Nu eeuwigh branden moet:
En, voor al mijn vermaken,
Verdragen vuylen stanck:
En zijn, voor 't soet te smaken,
Van dorst, en honger kranck.
O brant! o brant! Ghy smert my t'allen kant!
O wreedt torment! &c.
Wee! dat ick 's levens dagen
Niet beter waer en nam
Om Godts rijck te bejagen,
En 't ontgaen dese vlam!
Och! waer ick noyt gebooren;
Of hadd' ick 't quaet gemijdt:
'k En sou' niet gaen verlooren,
Noch zijn vermaledijdt.
Maer nu, eylaes! Ben ick het vlammen aes.
| |
[pagina 302]
| |
O wreedt torment, &c.
Ghy, die noch zijt in 't leven,
U tijt neemt beter waer:
Tot deught u wilt begeven:
Laet sond' en werelt daer:
Draeght liefde Godts in 't herte:
U naesten niet versmaedt.
Dat ghy ontgaet de smerte,
Die ick beklaegh' te laet.
O smert! Ay my? Hoe swaerlijck pijnight ghy!
O wreedt torment, &c.
‘'s Werelts goet, Schijnt wat soet: |
|