Evangelische leeuwerck deel 4 en 5
(1682)–Christianus de Placker–
AuteursrechtvrijKan by deelen ook gesongen zijn, op de Wijse: Al hebben de Princen. Veni Creator. O salutaris hostia. Non moriro, &c:I.
DAer is wat in een Suyver Maeght.
Dat wonderlick aen Godt behaeght:
Dat alle dingen overtreft,
Die hier een Werelts Geest verheft.
Daerom des Hemels Bruydegom
Wendt allerleye middels om;
Dat hy die aengenaeme Spruyt
Mach trecken tot sijn lieve Bruydt.
Hy noodt haer uyt sijns Vaders Throon:
| |
[pagina 282]
| |
Komt mijn Bemind': ick ben Godts Soon;
Ick ben het Hooghste Goet, en Al,
Wat gy kont wenschen in dit Dal.
Komt dan, mijn Duyfken, komt tot my:
Al mijn vermaeck dat zijde ghy. Ga naar margenoot+
Geeft my u hert in Suyverheyt:
Ick schenck u 't mijn in eeuwicheyt.
Ick ben dat goddelicke Lam, Ga naar margenoot+
Die uyt den Hemel om u quam.
Mijn Dierbaer Roodt heeft u verlost.
Soo veel hebt gy uw Godt gekost.
My dan u selven niet ontsteelt,
Die zijt geschapen naer mijn Beelt,
Verciert met menigh schoone gaef.
Wat wilt gy zijn een werelts slaef?
I I.
Een werelts slaef is hy te recht,
Die 't herte aen de werelt hecht:
Want dees' en is noit eens voldaen,
Hoe dat gy leght uw' diensten aen.
Maer wil (als een tyrannich Heer)
Van u al hebben meer en meer:
Tot dats' op 't lest uw ziel vermoord',
En in der Hellen grondt versmoort.
Sy weet haer gall en bitterheyt
Te decken met wat zoetigheyt
Van wonder saken in den schijn,
Als die u nut, en noodich zijn.
Ja gouden bergen schier belooft;
Dat sy het menschen hert berooft.
Maer soo gy 't met verstandt besiet,
't Is al maer ydelheyt, en niet.
Want schoon gy hier het al genoot,
Wat oyt de valsche Werelt boodt.
't Is doch maer voor een korten tijt,
Dat gy wat rijck en weeldich zijt.
| |
[pagina 283]
| |
Als u de Doodt, naer korte wyl.
Maer toe en schiet een wisse pijl:
Daer licht al 's werelts poppen goet,
Daer gy nu soo veel vlijt om doet.
Daer licht haer honich en haer zoet.
(Dat u soo maeckt een droncken moedt)
Verandert in een bitter gall,
Die eeuwig, eeuwig stincken sal.
O ziele dan, by ty' bedaert,
Eer sulck een lijden u beswaert:
Maeckt u van 's Werelts banden vry,
Wilt gy hier zijn, en naemaels bly.
I I I.
Als dit een Maeght te deeg besint,
Verlaet al wat de werelt mint:
En Jesu heel haer herte schenckt,
Die haer door liefd' en graci wenckt.
Sy offert hem tot Heylighdom
Haer 's lichaems Maegdelicke Blom.
Die sy bewaert in wit coleur,
In verschen dauw, en eersten geur.
Sy maeckt dat sy oock vierich leeft
Om hem (die haer gewonnen heeft)
Meer te believen door de Deught:
En soo te winnen 's Hemels vreught.
't Is nu al soet en licht voor haer,
Dat voormaels bitter scheen en swaer:
Soo dat sy Doodt, noch Hels tempeest,
Haer Bruidegom ter eer, en vreest.
I V.
Geluckig is die Mensche dan,
Die dese graci vatten kan:
En Jesu oock het beste pandt
Haer herte geeft tot Offerand.
Want dese is een Hemels schat, Ga naar margenoot+
Die noyt gelijck op aerden had':
| |
[pagina 284]
| |
Waer door ons vuyle stof en slijck
Godt heyligh Engels wort gelijck. Ga naar margenoot+
Schoon Esther was van leege stam, Ga naar margenoot+
Als haer Assuerus Coninck nam:
Nochtans, verheven, stont te prijck,
Als sy was Coningin van 't Rijck.
Soo als een Maeght, van aerd' stof,
Trouwt met den Vorst van 's Hemels Hof,
Seg', waer men oyt in 's Werelts rond'
Haer in geluck gelijcke vondt?
Want naer des Bruy'goms stam en pracht
Soo wordt de Bruydt van dien geacht.
‘Daer gy met handelt, en verkeert,
‘Wort gy gerekent en geeert.
Soo dat, die komt tot desen Staet,
De werelt self te boven gaet,
Soo veel voor Hemels d'Aerde strijckt:
Of nacht voor dagh in klaerheyt wijckt.
V.
Hoe seylt gy soo dan, domme Jeught,
Dees' Deugt voor by, die Godt verheught?
En volcht u dertel vleeschs genucht,
Die niet en baert, als sucht op sucht.
Hoe staet u soo aen 't ruyme padt Ga naar margenoot+
Des werelts? dat niet als bekladt,
Met al haer windt, en ydelheyt.
Voorwaer dien wegh uw' ziel verleyt.
Gaet liever in de Enge Baen: Ga naar margenoot+
Soo mooght gy recht in glori gaen,
Wat baet al 's Vleeschs vermaken hier
Als daer na volght het eeuwigh vyer?
Wat schaedt, dat 't dertel Vleesch wat lijdt,
Dat gy 't versterft, en wat besnijdt:
Als gy daer door verkryght voor loon
In eeuwicheyt een lauwer Croon?
Soo u dan 's Hemels strael verweckt,
| |
[pagina 285]
| |
En Jesu Christi liefde treckt,
Voor al hem op uw' Maeghdom draeght:
Ghy hebt het beste Deel bejaegt. Ga naar margenoot+
Want Godt u toe meer zegens schiet: Ga naar margenoot+
En naemaels dobbel Croone biedt, Ga naar margenoot+
Een van gemeene zalicheyt,
En d'ander voor uw' Reynicheyt.
Ghy volght het Lam, waer 't henen treedt:
En singht een Liedt, dat niemant weet,
Noch mede singen kan aldaer: Ga naar margenoot+
Als d'Onbevleckte Maeghden schaer.
O Onbesmetheyts weerdicheyt. Ga naar margenoot+
Groot zijt gy voor Godts Majesteyt!
O Saligh, wie de peerle kiest,
En in sijn leven niet verliest, Ga naar margenoot+
V I.
De Heyd'nen, door 't natuerlicke licht,
In kuischeyt waeren self gesticht. Ga naar margenoot+
Soo Vesta, en haer Maeghden Crans
Betuygen door haer reynen glans.
Want noyt was daer een vreught soo groot.
Dan als een Dochter by haer sloot
Haer 's Maeghdoms bloesem en den knop
Te dragen aen haer Goden op.
En om die Deught haer jeder prees:
En, boven wonder, eer bewees.
Haer als den Keyser quam te moet,
Sprong uyt sijn koets, en heeft gegroet.
Ontmoete sy een op de straet,
Die most gerecht zijn om sijn quaet;
Sy mochte desen in den noodt
Verlossen van sijn straf, en doodt.
Soo hoogh verhief haer 't Heydendom.
Ick segge dan, met 't Christendom:
De Suyverheyt gaet 't al te mael
Te boven tot aen 's Hemels Zael. Ga naar margenoot+
| |
[pagina 286]
| |
En schoon een Wulpsch-mensch haer niet prijst;
Een eerbaer nochtans eer bewijst,
En uw geluck op 't hooghste tilt,
Als gy in Kuischeyt leven wilt.
Den wijsen roept: o schoon geslacht Ga naar margenoot+
Van die de Reynicheyt betracht!
Tot geen tyt haer memori endt;
Maer blijft by Godt, en mensch bekent.
Met woorden Paulus oock, en daedt,
Tot desen plicht een jeder raedt: Ga naar margenoot+
Om, secht hy, haere Eerbaerheyt. Ga naar margenoot+
En meer als goude vryicheyt. Ga naar margenoot+
Want niet, of weynigh haer belet
In haer Godts-dienst, en haer Gebedt:
Maer tracht met ziel en lichaem beyd'
Te nemen toe in Heylicheyt. Ga naar margenoot+
Terwijl de Echte is verstroyt:
En heeft in 't Werelts 't hert beroyt,
En soo verwerret dag en nacht;
Dat Godt geen plaets heeft in 't gedacht.
Behalven dat sy wort gewaer.
Veel tribulaci, en gevaer Ga naar margenoot+
In 't vleesch: en in, en buyten huys
Te degen selden sonder Cruys.
En schoon in 't vleesch wat weelde schijnt;
Het hert heeft dickwils yet dat pijnt;
Ja soo veel druck en bitter wee,
Als druppels heeft de bracke zee.
V I I.
Wat toeft gy dan, als drijft Godts min,
Te woorden Jesus Coningin,
Wiens Dochters glori en cieraet Ga naar margenoot+
Van binnen meer, als buyten laet.
Het is inwendich daer na dorst,
En u soo lieft des Hemels Vorst.
't Is naer uw' suyver vleesch en hert,
| |
[pagina 287]
| |
Dat hem de liefde tot u smert.
Uw' minne dan by sijne leght:
En maeckt soo Geestelicken Echt;
Dat u van hem geen Werelt scheyd'.
Hoe schoon dat sy u sinnen vleyt.
Dit is voorwaer het beste Deel Ga naar margenoot+
Gekosen onder and're veel:
Het soetste jock, den lichtsten last,
Die op 't godtvruchtich herte past:
Dit is van Satans Tyranny,
Van 's Vleischs, en 's Werelts slaverny,
Zijn vrye Bruydt, en lief-getal,
Van die u altijt minnen sal.
En die met hem oyt was getrouwt,
't En heeft haer nimmermeer berouwt:
Maer, met de Maegden, die zijn wijs,
Heeft hier, en naer, een Paradijs. Ga naar margenoot+
|
|