Evangelische leeuwerck deel 4 en 5
(1682)–Christianus de Placker–
AuteursrechtvrijWijse: Quis novus hic ex Occidente, Fulget Sol in Oriente.
Ignatius, door 's hemels zegen,
Heeft verlaten 's werelts wegen:
En ter eer, Van den Heer, Hem bekeert.
Oock na wensch, Menig mensch Den rechten wegh geleert.
Waer toe hy fondeerde Jesu Societeyt.
Nu overal verbreyt, Tot yders zaligheyt.
Hy Christo droeg in 't hert, en sinnen
Onversadelicke minnen.
Al sijn werck, Was de Kerck, Voor te staen.
Dus en liet, Nergens jet, Tot Godts eer ongedaen.
| |
[pagina 108]
| |
Ja hy was te vreden te lijden Helsche pijn,
Mocht dit sijn Naesten nut, en tot Godts glori zijn.
Hy leerde oock sijns Ordens kinders
Te zijn Godts en Naesten minders.
Desen Geest, Volgt om meest, Ider naer;
Schoon hy moet, Sweet en bloedt,
Oock stellen in 't gevaer:
Ja voor Godt en Naesten zijn aen 't Kruys omgebracht,
Hy houdt noch dag en nacht,
Tot ziel-gewinde wacht.
Danck zy, Lojola, met u Knechten,
Die al-om ons onder-rechten.
Godt bewaer, Dese Schaer, Van het quaet.
En tot loon, Geef een Kroon,
Van leer, en werck in daet.
‘Die het leert sijn Naesten, en oock het selve doet,
‘Wort niet alleen behoedt;
‘Maer groot in 't eeuwigh' goet Ga naar margenoot+
|
|