Wijse: Als Jola. Doen Daphne. De Noten, 2. Sond. des Adv.
MAriam eert, En van haer leert,
Hoe moedigh, en spoedigh, sy dienen ginck,
Haer Nichte: Sy stichte In alle dinck,
Jonck en teere, Van den Heere
Swanger door kracht van den Heyligen Geest:
Nochtans zedigh, Ende onledigh,
Is harer Nichten de minsten geweest.
Geheel drie maenden lanck,
Met lof, en grooten danck,
Te vriende, haer diende nacht en dagh,
‘Stant-vastige liefde het alles vermag.Jonck
Terwijl haer groet', Maria doet,
Verheughde, vol vreughde, Elisabeths Vrucht;
Dats' heeft gevraegt Godts Moeder Maeght:
Hoe komt ghy, Nu tot my, Met sulcke vlucht,
Mits ghy hooren In mijn ooren
Even maer liet uwe groetende stem,
Stracx die tijde, Mijn kint blijde
Binnen mijn lichaem op-rechtede hem.
Met uw' Vrucht t'allen tijdt,
Wiens ly'en ons vry'en sal gelijck:
En geven, Het leven, In 't Hemelsche Rijck.
Maria sprack: Mijn ziel maeckt groot
Den Heere, Vol eere, In eeuwigheyt:
Mijn geest ontstack, Door vreughdens noodt,
In Godt, Al mijn lot, Al mijn saligheyt.
Tot ons u vreugden neer-dalen laet,
| |