Evangelische leeuwerck
(1682)–Christianus de Placker–
Auteursrechtvrij
[pagina 213]
| |
Wijse: In 't midden van de koude nachten. Het grootste quaedt in 's Wereldts ronde,
En dat minst wordt geschouwt,
Is het verouderen in sonde,
Dat de ziel meest benouwt:
Maeckt blindt, en stom, en doof,
Tot 't Geloof:
Van Satan oock beseten.
Wee hem, die valt in dees ellend,
En soo gaet verlooren;
Daer hy tot een soo edel end'
| |
[pagina 214]
| |
 Van Godt is verkooren,
Door een goet leven, eer en lof,
Tot Godts Hof gebooren.
Blint zijn de Sondaers dan, die kiesen Ga naar voetnoot+
Werelts slaven te zijn:
Noch sien niet eens, dat sy verliesen
Hier door Gods aengeschijn.
Den Duyvel neemt Godts licht, Van 't gesicht;
Dat sy geen sond' en mercken.
Wee hem, die Satan soo bemomt
Met de ydelheden;
Dat hy Blint soo te vallen komt
Van Verstant en Reden:
En kiest hier korte Werelts loon,
Voor de kroon // Der Vreden.
Wee
Stom maken Sondaers haer gebreken:
En haer tong' Satan houdt;
Dat sy geen ware Biecht en spreken:
Noch belij'en, dat haer rouwt:
Ja sy, geen ty, den Heer // Tot bekeer,
Om zijne graci bidden.
"Wee hem, die in 't Gebet, of Boet,
"Godt komt te vergeten:
"Hy sal hem van sijn Hemels goet
"In geen deelen weten; Ga naar voetnoot+
"Maer hem, naer sijns levens daedt,
"Sulcke maet // Toe meten.
Wee
Doof zijn de Sondaers, die niet hooren
Naer Vermaen, of Sermoen: Ga naar voetnoot+
Die voor Godts inspraeck stoppen d' ooren
Uyt vrees' van goet te doen.
Maer hooren al te wel // Het bevel
| |
[pagina 215]
| |
Van Satan, Vleesch, en Werelt.
Och oft sy, door den Vinger Godts,
Uyt dien Duyvel dreven:
Ende door 't houden des Gebodts, Ga naar voetnoot+
In Godts Liefde bleven,
Soo souden sy, door kleyne Deught, Ga naar voetnoot+
Groote Vreught // Beleven.
Och
|