Evangelische leeuwerck
(1682)–Christianus de Placker–
Auteursrechtvrij
[pagina 63]
| |
Wijse: Christe waerachtigh pellicaen. Het alder grootste quaedt van al,
Daer 't al is uyt geresen,
Is sond' al eer van Adams val,
Waer Godt mensch om moest wesen.
Dien Abraham sagh in den geest:
Waerom hy blijde is geweest:
Want is door hem genesen.
En wy zijn oock verlost met een,
Dus hem veel duysent looven:
Maer Scriben ende Phariseen
Hem hebben veel verschooven:
Dat hy was een Samaritaen:
Wist' met den Duyvel om te gaen,
Aldus sy hem versnooven.
Dat
Ja wilden hem grammoedelick
Met steenen noch gaen dooden.
Maer onsen Heer is wijselick
't Gewelt ontvlucht der Jooden.
En leert ons al sorghvuldelick
Te wijcken elders duldelick,
| |
[pagina 64]
| |
Als 't somtijts is van nooden.
En
O Jesu, wien dat niemant kond'
Berispen van een sonde,
Bewaert ons toch, dat onsen mondt
Met laster niemant wonde:
Dat wy niet licht zijn gram, of trots;
Maer duldigh, om de liefde Godts,
By yder een gevonden.
Dat
|
|